Iedereen houdt van Nutella
Door: Anne
Blijf op de hoogte en volg SMCgoesTanzania
29 Juli 2016 | Tanzania, Mikumi
Afscheid
De dag begon zoals gewoonlijk, om 8 uur zat iedereen fris en fruitig aan de ontbijttafel.
Vandaag werden we weer verdeeld in groepjes. Het grootste gedeelte van de groep is naar de secundary school geweest. Wij, Eline, Romy, Robin H en Robin A, zijn samen met Jonne en jos naar een mobile clinic geweest. Het was de bedoeling dat babarama ons om half 9 op zou komen halen, maar zoals gewoonlijk in Tanzania werd het later en kwam hij om half 11. Nadat we 2 zusters opgehaald hadden en we soda’s ingeslagen hadden zijn we via een van de vele hobbelige tanzaniaanse wegen naar de outpost gereden. Onze rit werd niet alleen gehinderd door de hobbels in de weg, maar ook door de vele bavianen op en naast de weg. Eenmaal aangekomen in het dorpje, zagen we al veel vrouwen en kleine kindjes klaarstaan. Al vrij snel werd er begonnen met het wegen van de kindjes. Wij (Romy en Robin H) zijn mee gegaan naar het kerkje ernaast, waar de zwangere vrouwen werden onderzocht. Hier mochten wij echo’s maken, aan de buiken voelen, pillen inpakken en de bloeddruk meten. Robin H heeft zelfs een tweeling ontdekt. Het zou eigenlijk haar 8e en 9e kinderen zijn, maar 2 kinderen zijn bij eerdere bevallingen al gestorven.
Ondertussen bleven Robin A en Eline bij het wegen en de vaccinaties. Eline kon echter niet heel veel betekenen, want een klein kindje lag op haar schoot te slapen. We hebben knuffels uitgedeeld aan de kinderen die een prikje kregen, maar ook aan de kinderen die alleen gewogen werden. Nadat iedereen aan de beurt geweest was en alle knuffels uitgedeeld waren, hebben we ongeveer 50 oranje balonnen opgeblazen. Het hele dorpje kleurde oranje en alle kinderen waren er dolblij mee.
Rond half 3 vertrokken we weer uit het dorp en reden we richting Mikumi. Onderweg stopte we omdat er nog een vrouw mee wilde richting Mikumi, de jeep werd zo steeds voller. We hebben een hele gezellige en leerzame middag gehad.
Romy, Eline, Robin H, Robin A.
De groep die naar de secondary school ging heeft daar eerst alles afgeverfd en zanzibar toegevoegd aan de Tanzania kaart. Nadat ook de vlekken bijgewerkt waren, hebben we lessen bijgewoond. Er was genoeg keuze: biologie, engels, geschiedenis en wiskunde. De engelslerares bleek slecht engels te kunnen, geschiedenis had meer de richting van aardrijkskunde, wiskunde was erg basic, maar de biologieles werd als top bevonden. Deze lessen zouden één uur duren, maar dit werd over het algemeen anderhalf uur. Na de lessen gevolg te hebben, heeft Layla een scheikundeles gegeven. Hierbij hebben 9 leerlingen geholpen met het uitvoeren van een proef. Een handschoen vullen met azijn en dan baking powder erbij gooien. Dit gaf dan een reactie, maar hoe kan dat? De vraag van de les. Iedereen dacht er goed overna, maar na zo hard nagedacht te hebben, komt er ook ontspanning. De elementen bingo. Vooral de leerlingen op de voorste rij waren erg gedreven, maar toen ze door hadden dat er een klein prijsje weg gegeven werden, deed iedereen ineens gedreven mee. Alle prijsjes waren uitgedeeld en de les was over. Tijdens deze les hebben Meta, Niels en Loes in een ander lokaal de presentatie over Nederland gegeven. De presentatie duurde 20 minuten, maar de vragenronde duurde zo’n 50 minuten. De vragen liepen erg uiteen van: wat betekenen de kleuren van jullie vlag, tot hoe duur is een visum voor Nederland. Niet alle vragen konden beantwoord worden, maar ze waren erg tevreden met wat wel beantwoord werd. Buiten aangekomen kregen we nog een praatje van Chef verf en daarna was het weer tijd om naar het terrein te lopen. Daar aangekomen kregen we meteen te horen dat we moesten gaan helpen een springkussen uit te gaan testen die uit een van de containers van Lieveke en Jeroen kwam. Jammer genoeg bleek de blazer niet sterk genoeg te zijn. Ondertussen werd op het terrein 20 kilo aardappelen geschild. Menu van vanavond: gebakken aardappeltjes met mayonaisse en een soort salade van tomaten, ui en komkommer. Na dit voor ons nú bijzondere avondmaal gingen we weer richting de primary school om poppenkast te spelen, te dansen en een film te kijken. De kinderen vonden het helemaal geweldig en de meesten deden dan ook uitbundig mee. Ook de film wat echt over jungledieren ging, The Wild, vonden ze leuk om te zien. Iets anders als een film over de zee. Vanavond was onze laatste avond dat we naar de primary school gingen, dus er werd afscheid genomen van alle lieve kindjes. Sommige kindjes waren zich echt gaan hechten aan een van ons, dus er rolde ook een paar traantjes. Na dit moeilijke afscheid werden ook nog de reacties op het blog voorgelezen. Hierna was de dag weer voorbij, werden de tandjes gepoetst en ging iedereen terug naar hun tent.
29 Juli
Vandaag mochten we uitslapen, dat betekend om 9 uur ontbijt. Aangezien veel mensen al de tent uit dreven, omdat het zo warm was, stonden de meesten al om 8 uur klaar voor een nieuwe dag. De dag begon vandaag weer met aapjes. Dit keer hadden de apen een zak boterhammen met nutella gejat. Hier bleken ze erg van te genieten. Ons ontbijt was echter gewoon weer standaard. Meteen na het ontbijt werden de laatste groetkaarten geschreven en de enveloppen gevuld. Het leek wel een wel geoliede machine. Na deze opdracht kreeg iedereen in groepjes van 4 een nieuwe opdracht. De voedselpakketten werden samengesteld. Deze opdrachten lieten ons meteen denken aan “wie is de mol”. Het ene groepje haalde olie en het andere groepje suiker. Zo had ieder groepje een eigen opdracht die binnen een uur uitgevoerd moest worden. Groepje suiker dat bestond uit Loes, Romée, Sanne en ik (Anne) hadden als eerste de opdracht uitgevoerd. 22 kilo suiker dat per kilo verpakt moest zijn. We hadden wel een beetje gefoeteld want we werden door babarama met de jeep naar een plek gebracht waar we goedkoop suiker konden halen. We werden ook weer terug gebracht, maarja ook in “wie is de mol” gebeurd niet alles even eerlijk ;). Om 13 uur werd er ontbeten en om 14 vertrokken we voor de laaste keer naar de secondary school. Voor dat onze laaste wandeling naar de secondary school begon, kleedde iedereen zich om in oranje, rood, wit en blauw, zo kon de goodbye party echt goed verlopen. Deze begon met een verhaaltje van Ilala over hoe dankbaar hij was en wat wij allemaal voor de school gedaan hebben. Na deze toespraak begonnen 2 leerlingen met een soort dansgevecht. Hierna waren wij aan de buurt met de cupsong. Alle cups gingen gelijk en er werd door iedereen meegezongen. Ons gezang werd door de Tanzanianen weer afgewisseld door dans. Deze dans bestond voornamelijk uit schudden met de kont. Alle Tanzanianen om ons heen begonnen kei hard te juichen en wij werden bijna doof. Tijdens onze modeshow was het echter minder druk. De modeshow werd georganiseerd en gepresenteerd door Charlotte, Romy en Eline. Vooral de Harlem shake aan het einde, een ingeving van Roel, vonden ze helemaal geweldig. Iedereen rende door elkaar heen en er werd voor de komende 10 tot 15 minuten lieten ze iedereen hun gang gaan en werd er vol op gedanst. Daarna vonden ze het wel tijd voor een pauze, maar deze pauze betekende meteen dat het weer tijd was voor een hele toespraak. Verschillende mensen kwamen aan het woord. Nadat ze vonden dat het lang genoeg geduurd had, kwam er volgens hun muziek voor Nederlanders en Tanzanianen. Wat dus resulteerde in 1 bekend liedje voor ons gevold door verschillende kontschudliedjes. Tijdens deze liedjes werd ook de polonaise gelopen. Eerst keken ze ons vreemd aan en daarna deden ze allemaal vrolijk mee. Rond 17 uur zou de party eigenlijk afgelopen zijn, maar er moest natuurlijk ook nog even een groepsfoto gemaakt worden. Niet door 1 camera nee, door 3 verschillende camera’s en meerdere telefoons. Nadat we zeker wisten dat iedereen er goed opstond, gingen we terug over de welbekende weg, dit keer voor de laatste keer. Iedereen liep stevig door, want alles moest nog klaar gezet worden voor de filmavond met een paar leerlingen van de secondary school. Dit zijn de leerlingen waar we de afgelopen dagen meerdere keren verschillende activiteiten mee gedaan hebben. Eerst dachten we dat ze met ons mee zouden lopen vanaf school, plannen bleken gewijzigd. Om kwart voor 7 kwamen de eerste leerlingen aan. De gekozen film “London has fallen” blijkt over het algemeen goed in de smaak te vallen. Eerst werd er nog wat gediscussieerd over de ondertiteling, maar gelukkig is de film Engels gesproken en Nederlands ondertiteld. Dus voor iedereen wat. Oh en net nu ik het blog af wilde sluiten valt de stroom uit, dus dat betekend voor nu even geen film. En daar is de stroom weer! Gelukkig duurde het maar 5 minuten. We kunnen vanavond natuurlijk niet te laat naar bed, want morgen is THE big day. We gaan op SAFARI! Dus als de film afgelopen is zal iedereen meteen de tent in vliegen en gaan slapen dus bij deze alvast, sala salama!
De muts van de dag is Caro. Zij kreeg het klaar om met een stoelpoot door een rooster te zakken. Het rooster moest eruit gehaald worden om de stoel te "bevrijden ".
Liefs
Anne(ke)
De dag begon zoals gewoonlijk, om 8 uur zat iedereen fris en fruitig aan de ontbijttafel.
Vandaag werden we weer verdeeld in groepjes. Het grootste gedeelte van de groep is naar de secundary school geweest. Wij, Eline, Romy, Robin H en Robin A, zijn samen met Jonne en jos naar een mobile clinic geweest. Het was de bedoeling dat babarama ons om half 9 op zou komen halen, maar zoals gewoonlijk in Tanzania werd het later en kwam hij om half 11. Nadat we 2 zusters opgehaald hadden en we soda’s ingeslagen hadden zijn we via een van de vele hobbelige tanzaniaanse wegen naar de outpost gereden. Onze rit werd niet alleen gehinderd door de hobbels in de weg, maar ook door de vele bavianen op en naast de weg. Eenmaal aangekomen in het dorpje, zagen we al veel vrouwen en kleine kindjes klaarstaan. Al vrij snel werd er begonnen met het wegen van de kindjes. Wij (Romy en Robin H) zijn mee gegaan naar het kerkje ernaast, waar de zwangere vrouwen werden onderzocht. Hier mochten wij echo’s maken, aan de buiken voelen, pillen inpakken en de bloeddruk meten. Robin H heeft zelfs een tweeling ontdekt. Het zou eigenlijk haar 8e en 9e kinderen zijn, maar 2 kinderen zijn bij eerdere bevallingen al gestorven.
Ondertussen bleven Robin A en Eline bij het wegen en de vaccinaties. Eline kon echter niet heel veel betekenen, want een klein kindje lag op haar schoot te slapen. We hebben knuffels uitgedeeld aan de kinderen die een prikje kregen, maar ook aan de kinderen die alleen gewogen werden. Nadat iedereen aan de beurt geweest was en alle knuffels uitgedeeld waren, hebben we ongeveer 50 oranje balonnen opgeblazen. Het hele dorpje kleurde oranje en alle kinderen waren er dolblij mee.
Rond half 3 vertrokken we weer uit het dorp en reden we richting Mikumi. Onderweg stopte we omdat er nog een vrouw mee wilde richting Mikumi, de jeep werd zo steeds voller. We hebben een hele gezellige en leerzame middag gehad.
Romy, Eline, Robin H, Robin A.
De groep die naar de secondary school ging heeft daar eerst alles afgeverfd en zanzibar toegevoegd aan de Tanzania kaart. Nadat ook de vlekken bijgewerkt waren, hebben we lessen bijgewoond. Er was genoeg keuze: biologie, engels, geschiedenis en wiskunde. De engelslerares bleek slecht engels te kunnen, geschiedenis had meer de richting van aardrijkskunde, wiskunde was erg basic, maar de biologieles werd als top bevonden. Deze lessen zouden één uur duren, maar dit werd over het algemeen anderhalf uur. Na de lessen gevolg te hebben, heeft Layla een scheikundeles gegeven. Hierbij hebben 9 leerlingen geholpen met het uitvoeren van een proef. Een handschoen vullen met azijn en dan baking powder erbij gooien. Dit gaf dan een reactie, maar hoe kan dat? De vraag van de les. Iedereen dacht er goed overna, maar na zo hard nagedacht te hebben, komt er ook ontspanning. De elementen bingo. Vooral de leerlingen op de voorste rij waren erg gedreven, maar toen ze door hadden dat er een klein prijsje weg gegeven werden, deed iedereen ineens gedreven mee. Alle prijsjes waren uitgedeeld en de les was over. Tijdens deze les hebben Meta, Niels en Loes in een ander lokaal de presentatie over Nederland gegeven. De presentatie duurde 20 minuten, maar de vragenronde duurde zo’n 50 minuten. De vragen liepen erg uiteen van: wat betekenen de kleuren van jullie vlag, tot hoe duur is een visum voor Nederland. Niet alle vragen konden beantwoord worden, maar ze waren erg tevreden met wat wel beantwoord werd. Buiten aangekomen kregen we nog een praatje van Chef verf en daarna was het weer tijd om naar het terrein te lopen. Daar aangekomen kregen we meteen te horen dat we moesten gaan helpen een springkussen uit te gaan testen die uit een van de containers van Lieveke en Jeroen kwam. Jammer genoeg bleek de blazer niet sterk genoeg te zijn. Ondertussen werd op het terrein 20 kilo aardappelen geschild. Menu van vanavond: gebakken aardappeltjes met mayonaisse en een soort salade van tomaten, ui en komkommer. Na dit voor ons nú bijzondere avondmaal gingen we weer richting de primary school om poppenkast te spelen, te dansen en een film te kijken. De kinderen vonden het helemaal geweldig en de meesten deden dan ook uitbundig mee. Ook de film wat echt over jungledieren ging, The Wild, vonden ze leuk om te zien. Iets anders als een film over de zee. Vanavond was onze laatste avond dat we naar de primary school gingen, dus er werd afscheid genomen van alle lieve kindjes. Sommige kindjes waren zich echt gaan hechten aan een van ons, dus er rolde ook een paar traantjes. Na dit moeilijke afscheid werden ook nog de reacties op het blog voorgelezen. Hierna was de dag weer voorbij, werden de tandjes gepoetst en ging iedereen terug naar hun tent.
29 Juli
Vandaag mochten we uitslapen, dat betekend om 9 uur ontbijt. Aangezien veel mensen al de tent uit dreven, omdat het zo warm was, stonden de meesten al om 8 uur klaar voor een nieuwe dag. De dag begon vandaag weer met aapjes. Dit keer hadden de apen een zak boterhammen met nutella gejat. Hier bleken ze erg van te genieten. Ons ontbijt was echter gewoon weer standaard. Meteen na het ontbijt werden de laatste groetkaarten geschreven en de enveloppen gevuld. Het leek wel een wel geoliede machine. Na deze opdracht kreeg iedereen in groepjes van 4 een nieuwe opdracht. De voedselpakketten werden samengesteld. Deze opdrachten lieten ons meteen denken aan “wie is de mol”. Het ene groepje haalde olie en het andere groepje suiker. Zo had ieder groepje een eigen opdracht die binnen een uur uitgevoerd moest worden. Groepje suiker dat bestond uit Loes, Romée, Sanne en ik (Anne) hadden als eerste de opdracht uitgevoerd. 22 kilo suiker dat per kilo verpakt moest zijn. We hadden wel een beetje gefoeteld want we werden door babarama met de jeep naar een plek gebracht waar we goedkoop suiker konden halen. We werden ook weer terug gebracht, maarja ook in “wie is de mol” gebeurd niet alles even eerlijk ;). Om 13 uur werd er ontbeten en om 14 vertrokken we voor de laaste keer naar de secondary school. Voor dat onze laaste wandeling naar de secondary school begon, kleedde iedereen zich om in oranje, rood, wit en blauw, zo kon de goodbye party echt goed verlopen. Deze begon met een verhaaltje van Ilala over hoe dankbaar hij was en wat wij allemaal voor de school gedaan hebben. Na deze toespraak begonnen 2 leerlingen met een soort dansgevecht. Hierna waren wij aan de buurt met de cupsong. Alle cups gingen gelijk en er werd door iedereen meegezongen. Ons gezang werd door de Tanzanianen weer afgewisseld door dans. Deze dans bestond voornamelijk uit schudden met de kont. Alle Tanzanianen om ons heen begonnen kei hard te juichen en wij werden bijna doof. Tijdens onze modeshow was het echter minder druk. De modeshow werd georganiseerd en gepresenteerd door Charlotte, Romy en Eline. Vooral de Harlem shake aan het einde, een ingeving van Roel, vonden ze helemaal geweldig. Iedereen rende door elkaar heen en er werd voor de komende 10 tot 15 minuten lieten ze iedereen hun gang gaan en werd er vol op gedanst. Daarna vonden ze het wel tijd voor een pauze, maar deze pauze betekende meteen dat het weer tijd was voor een hele toespraak. Verschillende mensen kwamen aan het woord. Nadat ze vonden dat het lang genoeg geduurd had, kwam er volgens hun muziek voor Nederlanders en Tanzanianen. Wat dus resulteerde in 1 bekend liedje voor ons gevold door verschillende kontschudliedjes. Tijdens deze liedjes werd ook de polonaise gelopen. Eerst keken ze ons vreemd aan en daarna deden ze allemaal vrolijk mee. Rond 17 uur zou de party eigenlijk afgelopen zijn, maar er moest natuurlijk ook nog even een groepsfoto gemaakt worden. Niet door 1 camera nee, door 3 verschillende camera’s en meerdere telefoons. Nadat we zeker wisten dat iedereen er goed opstond, gingen we terug over de welbekende weg, dit keer voor de laatste keer. Iedereen liep stevig door, want alles moest nog klaar gezet worden voor de filmavond met een paar leerlingen van de secondary school. Dit zijn de leerlingen waar we de afgelopen dagen meerdere keren verschillende activiteiten mee gedaan hebben. Eerst dachten we dat ze met ons mee zouden lopen vanaf school, plannen bleken gewijzigd. Om kwart voor 7 kwamen de eerste leerlingen aan. De gekozen film “London has fallen” blijkt over het algemeen goed in de smaak te vallen. Eerst werd er nog wat gediscussieerd over de ondertiteling, maar gelukkig is de film Engels gesproken en Nederlands ondertiteld. Dus voor iedereen wat. Oh en net nu ik het blog af wilde sluiten valt de stroom uit, dus dat betekend voor nu even geen film. En daar is de stroom weer! Gelukkig duurde het maar 5 minuten. We kunnen vanavond natuurlijk niet te laat naar bed, want morgen is THE big day. We gaan op SAFARI! Dus als de film afgelopen is zal iedereen meteen de tent in vliegen en gaan slapen dus bij deze alvast, sala salama!
De muts van de dag is Caro. Zij kreeg het klaar om met een stoelpoot door een rooster te zakken. Het rooster moest eruit gehaald worden om de stoel te "bevrijden ".
Liefs
Anne(ke)
-
29 Juli 2016 - 19:43
Cécile :
Hallo allemaal, wederom prachtige verhalen. Ik vraag me af of na al die indrukken met kleine kindjes en zwangere vrouwen niet ineens veel meer van jullie verloskundige willen worden. :-) En jullie zijn blijkbaar al gewend aan Bavianen op de weg. Wat zal dat saai zijn als er thuis een mus op de weg zit.
Eline, al jullie verhalen zijn enorm overweldigend. Ik hoef je niet te vertellen dat ik je heel erg mis. Geniet nog van die laatste week en wees trots op wat jullie allemaal bereikt hebben. Kus, mama -
29 Juli 2016 - 19:57
Albertine:
Heb ik na terugkomst net jullie vorige verslag gelezen en wil ik afsluiten, zie ik dit nieuwe dag'verslag'... :) :) :)
Al afscheid genomen op school.. jeetje, wat vliegt de tijd, voor dadelijk sala salama en een hele mooie safari-dag morgen! Veel liefs uit Hulsberg. -
29 Juli 2016 - 20:05
Maria Rosenbrand-Vos :
Hoi kanjers. ...ik wens jullie heel veel plezier op Safari morgen...en Romée genoeg foto's maken voor het thuisfront. ...heel veel liefs en wederom een hele dikke knuffel voor Romée. ..luv u ..van een trotse Ooms xx -
29 Juli 2016 - 20:40
Alfons,Sylvia,Ellen En Rachel.:
Hallo Tanzania- crew,
Jullie hebben schitterend werk verricht en iedereen heeft genoten. Zow jullie als de Tanzanianen. Een pluim voor de begeleiders en jullie allen. Wij zijn trots op jullie allen -
29 Juli 2016 - 21:11
De Tantetjes Van Jillin:
Hallo kanjers, en dag lieve Jillin, ook een kanjer,
We lazen net op FB dat het vandaag "tante-dag" is dus reden genoeg om weer eens achter de laptop plaats te nemen en effe contact te leggen met jullie daar. Het moet nog eens gezegd worden dat de blogs het lezen méér dan waard zijn, zo lang........ We hopen maar dat jullie dit tot het einde toe volhouden. Over einde gesproken; kunnen jullie je voorstellen dat je vandaag over 1 week al weer thuis bent......wat vliegt de tijd. Daarom nog maar lekker volop genieten van alles wat jullie beleven daar in Tanzania.
Iedere keer als we jullie blog lezen dan zijn wij ook daar.....dat kost geen enkele moeite.
We zijn benieuwd als jullie eenmaal thuis deze blogs nog eens teruglezen of je dan ook alles nog eens zo ervaart. En dat je ook leest hoeveel dingen jullie gedaan hebben met z'n allen. Wij zeggen chapeau!!!Wellicht lezen jullie dit morgen pas nadat jullie terug zijn van SAFARI en daar hebben jullie je ogen uit gekeken naar wat er allemaal zo in het wild rondloopt. PRACHTIG PRACHTIG PRACHTIG. En dan begint toch zo ongemerkt jullie 3de week in Tanzania en wordt de tijd dat jullie nog daar zijn steeds korter. Het afscheid zal zeker emotioneel zijn dat kan niet uitblijven bij alles wat we zo gelezen hebben. Laat die tranen maar lekker rollen als het zover is.
Vooralsnog....... nog maar lekker genieten en samen lol hebben in de goede dingen die jullie daar doen.
Voor nu vanoet Gebrook: sala salama........
Lieve Jillin, een knuffel voor jou van ons en van Rudolph!!!!!! We zijn trots op je.... -
29 Juli 2016 - 21:22
Karina :
Hodi Romy en crew,
Wow...wat een verhalen weer. En de foto's spreken voor zich. Zou een goed reclamespotje zijn...zelfs de apen aan de nutella, hahaha. Steeds als ik een blog leest dan denk ik, dit is niet te overtreffen, en vervolgens gebeurd dit dan toch met het volgende blog. Wat een belevenis zal dat geweest zijn voor je Room, op zo'n outpost. En vandaag een dag met een lach en een traan. Maar Romy als het dansen daar vooral bestaat uit schudden met die billen, dan moet jou dat super zijn afgegaan, of heb je je verdekt opgesteld ;-)
Mijn complimenten voor jullie allemaal voor wat jullie tot nu toe gepresteerd hebben en vooral de muurschilderingen vind ik geweldig!!! Ook heel veel dank en respect voor de begeleiders en Jeroen en Lieveke. Romy, vergeet je camera morgen vooral niet mee te nemen. Eindelijk aangebroken...de safari!!! Ik wens jullie allemaal voor morgen een TOPDAG toe maar dat zal wel lukken.
Welterusten en groetjes voor allen en voor Romy een dikke knuff oes Kirchroa xxx lu
-
29 Juli 2016 - 21:44
Jurjen:
Nu slapen jullie waarschijnlijk al, een goede voorbereiding voor de Safaridag morgen.
Heel veel plezier gewenst. De verhalen zijn leuk om te lezen!
mmmm zou er morgen weer een muts zijn?
Groepjes,
Jurjen -
29 Juli 2016 - 21:50
Loes:
Hallo Charlotte en Roel en alle anderen,
Heel veel plezier morgen op safari; wat een geweldige ervaring die jullie mogen meemaken. Kijk je ogen uit en geniet en maak foto';s .
Verder heel veel respect wat jullie allemaal verzet hebben met elkaar ; ook chapeau voor Jos en Layla, Jeroen en Lieveke voor de perfecte organisatie.
De laatste week gaat nu in : zal voor iedereen een emotioneel gebeuren zijn Huilen mag.
Maar zover is het nog niet . Blijf genieten en je verwonderen over alles wat jullie tegenkomen.
En voor nu slaap lekker en tot morgen.
Liefs en een dikke knuffel, Loesxxx
-
29 Juli 2016 - 22:01
Oma Truus:
Hoi alemaal,
Weer jullie verhalen gelezen, en vind het geweldig wat jullie allemaal doen.
Het is net of ik een serie aant volgen ben, verheug me iedere dag op het volgende deel.
Lieve groetjes voor iedereen.
En -
29 Juli 2016 - 22:11
Debbie Steijns:
We hebben net samen weer genoten van jullie meest recente avonturen! De tijd vliegt...niet alleen voor jullie, maar hier thuis ook :).En...voor morgen alvast...geniet!En we hopen dat jullie heel veel moois te zien krijgen. Zo bijzonder dat jullie de kans krijgen om dit allemaal te mogen meemaken! Heel veel liefs,groetjes oet Kunder, en een pootje van Elmo <3 !
-
29 Juli 2016 - 22:30
Jesper:
Ey Niels en alle andere natuurlijk,
Ik heb vandaag heerlijk gezwommen, geshopt en Palma een beetje verkend.
Als kers op de taart heb ik ook ng eens heerlijke tapas gegeten...
Haha.... Sorry,
Als je thuis komt trakteer ik je op een lekker ijsje, maar zover is het nog nie
Nog een weekje en veel plezier morgen op safari!
Chiao
-
29 Juli 2016 - 22:51
Rian, Roger En Emdje:
Hallo allemaal, dag lieve Jans,
Waarschijnlijk liggen jullie al in afwachting van weer een grote dag in bed.
Net als oma Truus en vele anderen verheugen wij ons ook elke dag weer op het volgende deel in de serie SMC goes Tanzania. De berichten lijken steeds langer te worden en een schat aan ervaringen worden gedeeld. Deze verhalen blijven ons zeker nog lang bij. Complimenten voor jullie mooie schrijfstijl.
We gunnen jullie nog een week met heel veel plezier en geweldige belevenissen. Het is jullie gelukt met jullie plezier en blijdschap ook nog wat geluksmomenten achter te laten voor de mensen die jullie ontmoeten. Wij zijn trots op jullie!!
Groeten uit het verre Nederland en kusjes voor Jansje
-
29 Juli 2016 - 22:51
Opa Oma Van Meta:
Hoi Allemaal
Lieve Meta
Wij hebben net jullie Blog gelezen.
Wist niet dat het de laatste dag in Mikumi was.
Wat zullen de kinderen jullie gaan missen.
Zoveel hebben jullie gedaan en gezien.En nude Safari dat zal ook weer een geweldige belevenis worden.
Wij wensen jullie nogaan mooie dagen.
En veel plezier.Hier gaat alles zijn gangetje, iedere keer als oma langs jullie huis loopt, kijkt snowy mij aan net of hij wil zeggen gaan we niet naar binnen.
Van papa hoorde ik dat jullie met elkaar gebeld hebben,en dat met jou alles goed gaat.
Lieve schat geniet met volle teugen, maar wij beginnen nu de dagen af te tellen.
Groetjes voor iedereen maar knuffel voor jou.
Veel liefs van opa en oma en natuurlijk van Snowy een poot.xxxx -
29 Juli 2016 - 22:57
Paul En Lia:
Hallo allemaal
We hebben weer genoten van jullie blog .
En op de filmpjes te zien hebben jullie het weer gezellig gehad.
Nu liggen jullie vast.al op een oor ,daarom zal ik zachtjes tikken.hihi
We wensen jullie dan ook een geweldige safari tocht toe..veel plezier
Jillin lieverd geniet van de safari ,maak mooie foto,s en doe voorzichtig
Dikke knuffel pap en mamxx xx
En een poot van bootz
-
29 Juli 2016 - 23:22
Monika Romih:
Lieve Meta, beste allemaal,
Ik heb genoten van jullie grappige en ontroerende blog. Dit tussen het pakken van onze koffers door. Onze vakantie in Lefkas zit er weer op. Jullie hebben nog een aantal dagen. En
wat voor dagen! Jullie avontuur is een aaneenschakeling van mooie belevenissen. Nu op Safari. Ik hoop dat jullie veel te zien krijgen. Wij gingen met school naar Beekse bergen. Dit is het echte werk. Geniet er van. De volgende blog en foto's kan ik helaas pas zondag zien.
Tot dan.
Knuffel aan Meta
Monika
-
29 Juli 2016 - 23:37
Sandra:
Hoi Loes ,
We waren al blij net een vos te zien. Vergeleken bij jullie aventuur valt dat in het niets en na morgen al helemaal niet nemen we aan. Mieke mist je gezelschap en wij ook.
We wensen jullie allemaal heel veel plezier op safari en doe voorzichtig.
P.s. Alex krijgt de blog niet zo goed vertaalt. Uitdrukkingen als de muts zijn is onvertaalbaar. Daarom houden we hem een beetje op de hoogte van jullie avonturen.
Lieve knuffel van papa, Mieke en mama. En een lekkere lik van Ixy en Koda -
30 Juli 2016 - 00:19
Ans En Joos Truijen:
Lieve Jill en alle vrienden en vriendinnen,
Wij genieten van jullie blog en wat jullie allemaal beleven in Tanzania.
Het is een geweldige ervaring voor jullie allemaal.
Wij waren gisteren bij jouw jarige opa toen je belde en het was fijn om je weer te horen.
Wij gaan zondag naar Oostenrijk en wij zullen zeker aan jouw vriendinnen Lisa, Lena en
Lara vertellen en laten zien wat jullie allemaal beleven in Tanzania.
Heel veel groeten en een hele dikke knuffel van Ans en Joos. -
30 Juli 2016 - 02:15
Anne:
Hoi Meta en de rest,
na mijn eigen kleine feestje wilde ik toch nog "snel" jullie blog lezen. Oef, dat snel kon ik wel vergeten. Wat hebben jullie weer veel beleefd en hoeveel berichtjes kregen jullie terug. Geniet maar van jullie safari, ik hoop dat ik dan weer kan genieten van een leuke blog.
Groetjes van Anne -
30 Juli 2016 - 07:34
Jeanne Derks:
Hallo Meta en klasgenoten,
Wat een mooie ervaring voor jullie allemaal. Ik heb genoten met het lezen van jullie blog. Geweldig dat jullie met de kinderen knuffelen, verven, de ervaring met zwangere vrouwen, etc.... Jullie hebben veel moeten doen om alles voor elkaar te krijgen om naar Tanzania te kunnen gaan, ik hoop dat jullie volop genieten van deze andere cultuur, de mensen en de kinderen, van de school daar (ook al is het lesgeven anders dan in Nederland), Hier in ons land hebben jullie het super goed, fijn dat jullie in Tanzania iets kunnen bijdragen, geniet er met z'n allen nog van, Meta een dikke knuffel van mij en groetjes voor iedereen. Nog fijne dagen wens ik jullie allemaal in Tanzania, lieve groetjes Jeanne (buurvrouw van Meta van twee deuren verder haha) doeiiiiiiii allemaal -
30 Juli 2016 - 09:00
Marcel En Lilian:
Hallo allemaal, hoi lieve Meta,
Zojuist kregen we een appje met daarin een 2-tal foto's dat jullie aangekomen waren bij de ingang van het park waar jullie, tijdens het typen van dit bericht, de safari beleven. Wij hopen dat de safari een onvergetelijke ervaring zal zijn. Jullie een ritje door de natuur van Tanzania, wij zo meteen een ritje om de caravan op te halen in ons Limburgse land. Wat weer een geweldige blog en hoe levendig verwoord. Alsof je er zelf in zit. Zijn zeer benieuwd naar de gemaakte foto's tijdens de afscheidsfestiviteiten. Tja, afscheid nemen hoort ook bij jullie reis. Hoe pijn dat ook doet, onthoud maar dat jullie de wereld daar in Mikumi een beetje hebben mogen veranderen door jullie aanwezigheid en inzet. Vandaag kunnen we Mirko weer ophalen die een week op kamp is geweest met de scouts van de Stutters. Zijn ook zeer benieuwd naar zijn verhalen. Voor nu heel veel groetjes aan iedereen en een knuffel voor Meta. xxx pap en mam -
30 Juli 2016 - 09:36
Leon En Petra:
Afscheid nemen? Jeetje wat gaat dat snel
Twee weken geleden hebben we jullie uitgezwaaid en nu worden jullie alweer uitgezwaaid met een rugzak aan herinneringen.
Vandaag op safari, tjonge nu ben ik echt jaloers want dat is echt of je in een film zit.
Maar let op je kent het verhaal van de buffel.
Groet Petra Tim en Léon -
30 Juli 2016 - 10:27
Julia :
Hoi meta en iedereen.hier ook een berichtje van ons. Wat hebben we genoten van jullie avonturen.zoveel indrukken en verhalen.dat moet voor jullie een onvergetelijke reis zijn.en wat een mooie foto,s allemaal.voor jullie zit het er bijna op,maar jullie kunnen hier nog lang op teren.het afscheid zal voor iedereen heel zwaar zijn, maar jullie nemen mooie herinneringen mee naar huis.helaas vertrekken wij a.s. Maandag op vakantie(nou ja,helaas)jij komt op vrijdag naar huis ,en vertrekken jullie op maandag weer op vakantie ,en dan lopen we elkaar mis, en duurt het even voordat we elkaar zien.maar we zien ernaar uit dat we je weer zien en kunnen genieten van jouw verhalen.geniet nog van alles en iedereen en tot gauw.groetjes van Theo en Julia en Levi en jaimy en stacy -
30 Juli 2016 - 14:53
Rinalda Van Eeden:
Hallo Layla en alle reisgenoten.
Alweer zo'n leuk verhaal en wat goed om te horen dat je daar een scheikundeles hebt gegeven en de boel niet is ontploft, ha,ha!
Hier zijn de vakanties ook echt begonnen, het is heel stil op straat en bij de wielerrronde in Heerlen was het ook een stuk minder druk als anders maar wel heel gezellig.
Alex en Riet zijn goed aangekomen in Frankrijk dus die gaan nu ook lekker 2 weken genieten
We hebben zo meteen met Jordi afgesproken om samen met Morris te gaan fietsen en dan bij Wil en Natasja op het terras in Weustenrade wat te gaan eten en drinken. Dat wordt dus weer gezellig!
Geniet allemaal nog heel veel van de mooie dagen die jullie nog voor de boeg hebben en vooral van de Safari, wat een belevenis. Nou ben ik echt wel een beetje jaloers. Ik ben benieuwd wat jullie voor dieren allemaal te zien krijgen.
Voor allemaal heel veel plezier en een dikke kus voor Layla.
Rinalda
-
30 Juli 2016 - 15:01
Saskia:
Lieve Caressa en de rest
Afscheid nemen alweer. Bah wat gaat het snel. Hopelijk is de safari top gegaan.
Geniet er nog van en neem mooi herinneringen mee. Dikke knuffel -
30 Juli 2016 - 15:09
Camiel Peerlings:
Hoi Sanne en de rest,
Zo te lezen hebben jullie je nog niet hoeven te vervelen. Het is een behoorlijk gevarieerd programma, leuke afwisseling tussen werken, vakantie vieren en zelfs naar school toe gaan!
Jullie zitten alweer meer dan twee weken in diep Afrika, nog eventjes en dan weer terug naar de luxe van Nederland. Ik gok dat je daar wel al een beetje naar snakt. Iets simpels als een gehaktballetje met puree en boontjes zal wel als een drie sterren maaltijd klinken!
En wat zou je zeggen van uitslapen tot na 9.00 zonder gerammel van potten en pannen of geschreeuw van apen!
Maar toch, geniet van Tanzania zolang je kan het is een unieke ervaring die je voor de rest van je leven meedraagt. -
30 Juli 2016 - 17:12
Mirko:
Hoi lieve Meta,
Ik ben net terug van kamp. De kerstman en Sinterklaas zijn er ook op bezoek geweest. En we hebben zelfs een verloving meegemaakt, die van scoutleidster Marjolein. Haar vrind kwam haar tijdens het kamp ten huwelijk vragen. Alle leiders wisten hiervan, behalve zij zelf . . . Ik hoop dat jij het daar super leuk hebt en nog veel plezier voor komende week. Ik verheug me erop jou weer te zien, groetjes, Mirko xxx -
30 Juli 2016 - 17:25
Ellen:
Hoi Jos en de rest,
Ik heb weer genoten van jullie blog! En natuurlijk de foto's. Jos, leuk om te zien dat jij er nu ook wat vaker op staat!!
Gisteren was Finn hier en hij verwachtte dat opa vandaag weet thuis was. Hij vond het maar niks dat dat niet het geval was. We missen je allemaal.
Hebben jullie genoten van de safari? Prachtig he?
Geniet nog van de laatste dagen, want nu gaat het heel snel.
Allemaal de groetjes.
Dikke kus voor Jos, Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
