Op bezoek
Door: iedereen
Blijf op de hoogte en volg SMCgoesTanzania
27 Juli 2016 | Tanzania, Mikumi
Mambo allemaal,
Vandaag opnieuw een bijzondere dag! Het goedgevulde programma bestond uit een spellenochtend op de St. Peter Clavery primary school Mikumi, gevolgd door een huisbezoek aan enkele leerlingen van de Mikumi Secundary school. Een dag met vele mooie en bijzondere momenten. Te beginnen met de spellendag. Nog voordat we aankwamen op de basisschool renden de ontzettend enthousiaste kinderen ons al in de armen. Vele knuffels, high-fives en mambo tano’s (beter bekend als “box”) werden er uitgedeeld. Dit was ons eerste geluksmomentje van de dag. Vooral de vele lachende gezichtjes maakten indruk op ons, prachtig. Hierna werden de kinderen voor de “morning speeches” in rijen gezet. Waar we een chaos verwachtten bleek dit geheel goed georganiseerd te zijn. Wat voor ons hierbij wel schokkend was, was dat er een man met stok nodig was om échte orde te creëren. Na onze inmiddels bekende warming-up dans konden de spellen beginnen. De chekechea (kleuters) speelden heel leuk en enthousiast met strandballen, ballonnen, zandzakjes en niet te vergeten met muziek en dans. De grotere kinderen vermaakten zich met verschillende sporten. Frisbee, voetbal, jeu de boules, volleybal en springtouwen werden gespeeld. Na de pauze was het tijd voor weer een Afrikaanse pot voetbal. Het veld weer in het voordeel van de Tanzanianen. Dit kwam ook tot uiting in de uitslag: 4-0 voor de thuisploeg. Een mooie en warme ervaring. Als afsluiting kwam iedereen samen op de verzamelplaats aan de voorkant van het schoolplein. Hier overhandigden we vele sportspullen aan de school. Ballen, frisbees en shirts werden zoal gesponsord. Deze werden met grote blijdschap in ontvangst genomen. Na afscheid genomen te hebben kregen we even tijd om bij te tanken. Om 3 uur stonden ongeveer 10 leerlingen van de middelbare school op ons te wachten, we mochten per tweetal mee naar hun huis. Spannend, hier volgen wat ervaringen!
Caressa en Loes:
We kregen allemaal de opdracht om een student van de secondary school te kiezen. Voordat we echter zover waren, kregen we al spontaan een aanbod van Raymond om met hem mee te gaan. Zo spontaan bleef hij de hele middag, hij heeft ons de oren van de kop gekletst. Het is ons gelukt hiervan zo’n één derde van te verstaan. Bij zijn huis aangekomen, gaven we hem de cadeautjes die we voor hem en zijn familie hadden meegenomen. We bleven niet lang staan en gingen weer op weg, toen we bij de grote weg aankwamen realiseerde we ons pas hoe ver we eigenlijk al gelopen hadden. En dat moesten we ook nog helemaal teruglopen. Daarbij kwamen we langs een voetbalveldje, Raymond vertelde ons dat het winnende team een koe zou winnen. (Wij vragen ons nu af hoe je een koe verdeelt over een elf-tal.) De rest van de weg legden we af door akkers en al snel kregen we het ziekenhuis in zicht.
Romée en Eline:
Chelisa stond stipt om 3 uur klaar om ons haar huis te laten zien. We liepen een heel stuk door velden en kwamen na een klein half uurtje in een dorpje. Chelisa spreekt best goed Engels en vertelde ons dat ze samen met haar moeder en kleine broertje woont. Haar ouders zijn gescheiden en haar oudere zus woont bij haar vader. Ze woont met haar moeder en broertje in een klein kamertje in een gebouw waar meerdere gezinnen een kamer huren. Ze heeft ons het kamertje laten zien en daarna heeft ze haar schooluniform verruild voor haar mooiste jurkje. Ik (Eline), heb haar een ketting en wat andere sieraden gegeven, die ze meteen gretig om deed. Ook deelde we knuffels en etuitjes uit voor de andere kinderen in het gebouw. Ze heeft ons ook de markt laten zien, waar haar moeder bananen en aardappelen verkoopt. Haar moeder was er jammer genoeg echter niet. Ook heeft ze ons het huis laten zien dat haar moeder laat bouwen met het geld dat ze verdient op de markt. Ze verwachten er over 3 maanden in te kunnen trekken, maar het was nu nog helemaal overwoekerd met planten. Al met al was het een hele gezellige middag en kunnen we zeggen dat het bijzonder is om te zien hoe Chelisa zo gelukkig en positief oogt, ondanks haar leefomstandigheden.
Meta, Jillin en Anne
Vanmiddag gingen we met de leerlingen van de Secondary school mee naar hun huis. Wij, Meta & Anne & Jillin, gingen mee met Selma. Zij woonde ongeveer 45 min lopen vanaf St. Kizito Hospital. Eenmaal aangekomen bij haar huis, mochten we in de woonkamer plaatsnemen. We stelde ons eerst voor aan haar moeder en opa. Ook heeft ze een broer van 21 jaar oud, hij woont ook bij hun. Verder heeft ze ook een zus van 25 jaar oud die al een kindje heeft. In de woonkamer stond een moderne tv met een uitgebreide stereo set en een dvdspeler. Toen we onze cadeautjes hadden gegeven waren ze razend enthousiast. Aan de opa hadden we typisch nederlandse stroopwafels gegeven, aan de moeder een frisse pot Nivea creme en voor Selma een heleboel verschillende dingetjes (schriftje, pennen, springtouw, etc.) Daarna kregen we alledrie een mierenzoete soda aangeboden. Toen hebben we onze voorstelboekjes erbij gepakt en onze familie, vrienden, en de omgeving waar we wonen, laten zien. Een tijdje later kwam haar broer thuis, ook hij stelde zich voor en vertelde dat hij aan de universiteit studeerde, wat een hele goeie prestatie is hier! Na anderhalf uur gezellig samen gezeten te hebben, liep Selma weer met ons mee terug richting onze verblijfplaats. Na ongeveer een halfuurtje samen gelopen te hebben, herkende we de weg en konden we weer zelfstandig terug lopen. Zo hoefde Selma niet het hele stuk nog eens heen en terug te lopen, dat vonden we niet fijn voor haar. Na een korte pauze in de schaduw onder een grote boom, zijn we nog even langs het bekende winkeltje gelopen om een paar kleine dingetjes te kopen. Terug aangekomen konden we onze voeten weer lekker laten rusten. Het was een leuke ervaring en mooi om te zien hoe zij wonen.
Ps: ons emailadres is metajillinanne@gmail.com voor iedereen die dat vraagt ;)
Roel en Charlotte,
We verwachtten de leerlingen om half vier, maar tegen Tanzaniaanse gebruiken in stonden ze al om drie uur op de stoep. Roel en Charlotte gingen met Raphael mee naar zijn huis. Hij is 17 jaar en heeft twee oudere broers, maar eenmaal aangekomen zat de woonkamer toch iets voller. We werden hartelijk ontvangen door zijn ouders en 3 jongere broertjes. Het huis was voor Tanzaniaanse doen verzorgd en vrij luxe. We kregen meteen een soda aangeboden. Deze werd direct gehaald op de markt door het jongste broertje. De twee mooiste glazen die ze hadden, stonden op tafel. Speciaal voor ons. Natuurlijk hebben we er meteen op aangedrongen om te delen. Hiervan keek de familie raar op. Ze waren ontroerd en dankbaar, omdat we cadeaus hadden meegenomen. Vooral de rugzak bracht bij de vader emoties op. Hij bedankte ons wel duizend maal en hoopte ons nog eens te zien. Hij moest tegen zin in afscheid nemen om te gaan werken als buschauffeur. Van te voren kwam er een fotograaf en werden we met het hele gezin op de foto gezet. Zodat ze ons nooit kunnen vergeten. Raphael speelt piano, Charlotte ook. Dus het keyboard werd uitgehaald en ze speelden allebei een stukje. Roel liet hem kennis maken met Roda JC en het Nederlands elftal. Na nog eens duizend maal dankjewel en ‘God bless you’ moesten we helaas vertrekken. Het was een indrukwekkend bezoek.
Knabbel en Babbel,
Om 3 uur werden we opgehaald door Nelia. Het was ongeveer 10 minuutjes lopen naar haar huis. Ze woont samen met haar jongere zusje en moeder. Alle kids in het dorp waren nieuwsgierig wie deze blanken waren. We hebben samen met alle kinderen met ballonnen en bellenblaas gespeeld, dit vonden ze echt super leuk. Omdat Nelia rechtstreeks vanuit school ons was komen ophalen had ze honger, ze at rijst met brood en een of ander bonen met vis mengsel. Ze liet ons het dorpje zien, we kwamen langs de begraafplaats, een marktje, de kerk en we liepen nog samen naar de waterplaats. Dit is een rivier, hier wassen de mensen zich en halen ze water om bijvoorbeeld te koken of te drinken. Weer terug in het huisje gingen we onze fotoboekjes laten zien, dit vond ze echt geweldig. We zijn nog eens terug gelopen naar de rivier om water te halen, onderweg kwamen we haar jongere zusje tegen. Samen met Nelia en haar zusje gingen we tekenen. Hierna kwam de moeder van de meisjes thuis en hebben we onze cadeautjes gegeven. Wat waren ze dankbaar, de tranen sprongen in hun ogen. Om half 6 werd het tijd om terug te lopen. Ze bracht ons netjes terug naar het tentenkamp en gaf ons nog een dikke knuffel. Heel veel lieve groetjes Jill en Jans
Niels en Robin A
Om 3 uur vertrokken we richting het huis van Nasa en zijn broertje. Na een korte wandeling zijn we vriendelijk ontvangen door zijn broers en zijn kat genaamd naar hem zelf: Nasa. Tijdens de korte maar krachtige rondleiding hebben we alle ins en outs van het huis te zien gekregen, waaronder zijn slaapkamer, die bestond uit een 1-persoonsbed waarin hij samen met zijn broers sliep dat moet krapjes zijn. Ook we hebben we de open keuken en de woonkamer te zien gekregen samen met een Tanzaniaanse tuin bestaande uit varkens en kippen. Na een tijdje gesproken te hebben een van Nasa’s oudere broers werden er velen foto’s gemaakt, waarin vanuit beiden kanten enthousiast werd meegedaan. Hierna hebben we een korte rondleiding door de omgeving rondom het huis gekregen, waaronder verschillende waterpompen, de sportschool, meerdere kerken en een klein riviertje waarin velen mensen hun kleren wasten en hun dorst lesten. Vervolgens werden de meegebrachte cadeautjes uitgedeeld en hebben we hun onze Nederlandse levenstijlen laten zien doormiddel van onze fotoboeken. We hebben deze 2 leuke uurtjes afgesloten doormiddel van een mooie wandeling terug naar ons basiskamp, maar niet voordat we gezellig een flesje cola met ze hebben gedeeld. Al met al was een ervaring die we nooit zullen vergeten.
Coen en Tara
Ook wij gingen samen op pad. We mochten mee met Kolari. Een gedreven, enthousiaste, vrolijke én goed Engels sprekende jongen. Na 10 minuutjes lopen kwamen we bij zijn huis aan. Groter en beter verzorgd dan verwacht. Mooi om te zien hoe geweldig hij het vond om ons te ontvangen. We ontmoetten zijn oma (waar Karoli met veel lof over sprak). Als bedankje hadden we voor alle gezinsleden een cadeautje. Oma was zó trots op de sieraden die we haar gaven dat ze ons om de nek vloog. Een kwartiertje later kwam oma vol trots haar nieuwe oorbellen “showen”. Wat een heerlijke vrouw. Onderdeel van het warme welkom was het eten dat we kregen. Gebakken banaan, ei, watermeloen en een drankje. Speciaal voor ons had oma dit klaar gemaakt. Na de rondleiding die we kregen, gaven wij Kolari een kijkje in ons leven d.m.v. onze fotoboekjes. Bijzonder om de twee landen te vergelijken. Wat hem meteen opviel was dat in Nederland de koeien achter een hek staan, terwijl ze hier kunnen gaan en staan waar ze willen. Kort samengevat was het voor ons een speciale ervaring en voor hem een dag om nooit meer te vergeten, zoals hij wel 10 x letterlijk tegen ons heeft gezegd. Geweldig om te zien.
Wat trouwens óók geweldig is om te zien, is hoe Jeroen en Lieveke hier iedere dag opnieuw al hun energie (maar dan ook echt álle energie) gebruiken voor alles en iedereen, in en rondom Mikumi. Bewonderenswaardig! Zelfs na een lange, intensieve dag krijgen ze het voor elkaar om ons een onvergetelijke reis te bezorgen. Asante sana!
Oja, en de muts van de dag, die is er vandaag niet. De dag verliep nagenoeg vlekkeloos ;)
Welterusten!
Veel liefs,
Tara en Coen
Vandaag opnieuw een bijzondere dag! Het goedgevulde programma bestond uit een spellenochtend op de St. Peter Clavery primary school Mikumi, gevolgd door een huisbezoek aan enkele leerlingen van de Mikumi Secundary school. Een dag met vele mooie en bijzondere momenten. Te beginnen met de spellendag. Nog voordat we aankwamen op de basisschool renden de ontzettend enthousiaste kinderen ons al in de armen. Vele knuffels, high-fives en mambo tano’s (beter bekend als “box”) werden er uitgedeeld. Dit was ons eerste geluksmomentje van de dag. Vooral de vele lachende gezichtjes maakten indruk op ons, prachtig. Hierna werden de kinderen voor de “morning speeches” in rijen gezet. Waar we een chaos verwachtten bleek dit geheel goed georganiseerd te zijn. Wat voor ons hierbij wel schokkend was, was dat er een man met stok nodig was om échte orde te creëren. Na onze inmiddels bekende warming-up dans konden de spellen beginnen. De chekechea (kleuters) speelden heel leuk en enthousiast met strandballen, ballonnen, zandzakjes en niet te vergeten met muziek en dans. De grotere kinderen vermaakten zich met verschillende sporten. Frisbee, voetbal, jeu de boules, volleybal en springtouwen werden gespeeld. Na de pauze was het tijd voor weer een Afrikaanse pot voetbal. Het veld weer in het voordeel van de Tanzanianen. Dit kwam ook tot uiting in de uitslag: 4-0 voor de thuisploeg. Een mooie en warme ervaring. Als afsluiting kwam iedereen samen op de verzamelplaats aan de voorkant van het schoolplein. Hier overhandigden we vele sportspullen aan de school. Ballen, frisbees en shirts werden zoal gesponsord. Deze werden met grote blijdschap in ontvangst genomen. Na afscheid genomen te hebben kregen we even tijd om bij te tanken. Om 3 uur stonden ongeveer 10 leerlingen van de middelbare school op ons te wachten, we mochten per tweetal mee naar hun huis. Spannend, hier volgen wat ervaringen!
Caressa en Loes:
We kregen allemaal de opdracht om een student van de secondary school te kiezen. Voordat we echter zover waren, kregen we al spontaan een aanbod van Raymond om met hem mee te gaan. Zo spontaan bleef hij de hele middag, hij heeft ons de oren van de kop gekletst. Het is ons gelukt hiervan zo’n één derde van te verstaan. Bij zijn huis aangekomen, gaven we hem de cadeautjes die we voor hem en zijn familie hadden meegenomen. We bleven niet lang staan en gingen weer op weg, toen we bij de grote weg aankwamen realiseerde we ons pas hoe ver we eigenlijk al gelopen hadden. En dat moesten we ook nog helemaal teruglopen. Daarbij kwamen we langs een voetbalveldje, Raymond vertelde ons dat het winnende team een koe zou winnen. (Wij vragen ons nu af hoe je een koe verdeelt over een elf-tal.) De rest van de weg legden we af door akkers en al snel kregen we het ziekenhuis in zicht.
Romée en Eline:
Chelisa stond stipt om 3 uur klaar om ons haar huis te laten zien. We liepen een heel stuk door velden en kwamen na een klein half uurtje in een dorpje. Chelisa spreekt best goed Engels en vertelde ons dat ze samen met haar moeder en kleine broertje woont. Haar ouders zijn gescheiden en haar oudere zus woont bij haar vader. Ze woont met haar moeder en broertje in een klein kamertje in een gebouw waar meerdere gezinnen een kamer huren. Ze heeft ons het kamertje laten zien en daarna heeft ze haar schooluniform verruild voor haar mooiste jurkje. Ik (Eline), heb haar een ketting en wat andere sieraden gegeven, die ze meteen gretig om deed. Ook deelde we knuffels en etuitjes uit voor de andere kinderen in het gebouw. Ze heeft ons ook de markt laten zien, waar haar moeder bananen en aardappelen verkoopt. Haar moeder was er jammer genoeg echter niet. Ook heeft ze ons het huis laten zien dat haar moeder laat bouwen met het geld dat ze verdient op de markt. Ze verwachten er over 3 maanden in te kunnen trekken, maar het was nu nog helemaal overwoekerd met planten. Al met al was het een hele gezellige middag en kunnen we zeggen dat het bijzonder is om te zien hoe Chelisa zo gelukkig en positief oogt, ondanks haar leefomstandigheden.
Meta, Jillin en Anne
Vanmiddag gingen we met de leerlingen van de Secondary school mee naar hun huis. Wij, Meta & Anne & Jillin, gingen mee met Selma. Zij woonde ongeveer 45 min lopen vanaf St. Kizito Hospital. Eenmaal aangekomen bij haar huis, mochten we in de woonkamer plaatsnemen. We stelde ons eerst voor aan haar moeder en opa. Ook heeft ze een broer van 21 jaar oud, hij woont ook bij hun. Verder heeft ze ook een zus van 25 jaar oud die al een kindje heeft. In de woonkamer stond een moderne tv met een uitgebreide stereo set en een dvdspeler. Toen we onze cadeautjes hadden gegeven waren ze razend enthousiast. Aan de opa hadden we typisch nederlandse stroopwafels gegeven, aan de moeder een frisse pot Nivea creme en voor Selma een heleboel verschillende dingetjes (schriftje, pennen, springtouw, etc.) Daarna kregen we alledrie een mierenzoete soda aangeboden. Toen hebben we onze voorstelboekjes erbij gepakt en onze familie, vrienden, en de omgeving waar we wonen, laten zien. Een tijdje later kwam haar broer thuis, ook hij stelde zich voor en vertelde dat hij aan de universiteit studeerde, wat een hele goeie prestatie is hier! Na anderhalf uur gezellig samen gezeten te hebben, liep Selma weer met ons mee terug richting onze verblijfplaats. Na ongeveer een halfuurtje samen gelopen te hebben, herkende we de weg en konden we weer zelfstandig terug lopen. Zo hoefde Selma niet het hele stuk nog eens heen en terug te lopen, dat vonden we niet fijn voor haar. Na een korte pauze in de schaduw onder een grote boom, zijn we nog even langs het bekende winkeltje gelopen om een paar kleine dingetjes te kopen. Terug aangekomen konden we onze voeten weer lekker laten rusten. Het was een leuke ervaring en mooi om te zien hoe zij wonen.
Ps: ons emailadres is metajillinanne@gmail.com voor iedereen die dat vraagt ;)
Roel en Charlotte,
We verwachtten de leerlingen om half vier, maar tegen Tanzaniaanse gebruiken in stonden ze al om drie uur op de stoep. Roel en Charlotte gingen met Raphael mee naar zijn huis. Hij is 17 jaar en heeft twee oudere broers, maar eenmaal aangekomen zat de woonkamer toch iets voller. We werden hartelijk ontvangen door zijn ouders en 3 jongere broertjes. Het huis was voor Tanzaniaanse doen verzorgd en vrij luxe. We kregen meteen een soda aangeboden. Deze werd direct gehaald op de markt door het jongste broertje. De twee mooiste glazen die ze hadden, stonden op tafel. Speciaal voor ons. Natuurlijk hebben we er meteen op aangedrongen om te delen. Hiervan keek de familie raar op. Ze waren ontroerd en dankbaar, omdat we cadeaus hadden meegenomen. Vooral de rugzak bracht bij de vader emoties op. Hij bedankte ons wel duizend maal en hoopte ons nog eens te zien. Hij moest tegen zin in afscheid nemen om te gaan werken als buschauffeur. Van te voren kwam er een fotograaf en werden we met het hele gezin op de foto gezet. Zodat ze ons nooit kunnen vergeten. Raphael speelt piano, Charlotte ook. Dus het keyboard werd uitgehaald en ze speelden allebei een stukje. Roel liet hem kennis maken met Roda JC en het Nederlands elftal. Na nog eens duizend maal dankjewel en ‘God bless you’ moesten we helaas vertrekken. Het was een indrukwekkend bezoek.
Knabbel en Babbel,
Om 3 uur werden we opgehaald door Nelia. Het was ongeveer 10 minuutjes lopen naar haar huis. Ze woont samen met haar jongere zusje en moeder. Alle kids in het dorp waren nieuwsgierig wie deze blanken waren. We hebben samen met alle kinderen met ballonnen en bellenblaas gespeeld, dit vonden ze echt super leuk. Omdat Nelia rechtstreeks vanuit school ons was komen ophalen had ze honger, ze at rijst met brood en een of ander bonen met vis mengsel. Ze liet ons het dorpje zien, we kwamen langs de begraafplaats, een marktje, de kerk en we liepen nog samen naar de waterplaats. Dit is een rivier, hier wassen de mensen zich en halen ze water om bijvoorbeeld te koken of te drinken. Weer terug in het huisje gingen we onze fotoboekjes laten zien, dit vond ze echt geweldig. We zijn nog eens terug gelopen naar de rivier om water te halen, onderweg kwamen we haar jongere zusje tegen. Samen met Nelia en haar zusje gingen we tekenen. Hierna kwam de moeder van de meisjes thuis en hebben we onze cadeautjes gegeven. Wat waren ze dankbaar, de tranen sprongen in hun ogen. Om half 6 werd het tijd om terug te lopen. Ze bracht ons netjes terug naar het tentenkamp en gaf ons nog een dikke knuffel. Heel veel lieve groetjes Jill en Jans
Niels en Robin A
Om 3 uur vertrokken we richting het huis van Nasa en zijn broertje. Na een korte wandeling zijn we vriendelijk ontvangen door zijn broers en zijn kat genaamd naar hem zelf: Nasa. Tijdens de korte maar krachtige rondleiding hebben we alle ins en outs van het huis te zien gekregen, waaronder zijn slaapkamer, die bestond uit een 1-persoonsbed waarin hij samen met zijn broers sliep dat moet krapjes zijn. Ook we hebben we de open keuken en de woonkamer te zien gekregen samen met een Tanzaniaanse tuin bestaande uit varkens en kippen. Na een tijdje gesproken te hebben een van Nasa’s oudere broers werden er velen foto’s gemaakt, waarin vanuit beiden kanten enthousiast werd meegedaan. Hierna hebben we een korte rondleiding door de omgeving rondom het huis gekregen, waaronder verschillende waterpompen, de sportschool, meerdere kerken en een klein riviertje waarin velen mensen hun kleren wasten en hun dorst lesten. Vervolgens werden de meegebrachte cadeautjes uitgedeeld en hebben we hun onze Nederlandse levenstijlen laten zien doormiddel van onze fotoboeken. We hebben deze 2 leuke uurtjes afgesloten doormiddel van een mooie wandeling terug naar ons basiskamp, maar niet voordat we gezellig een flesje cola met ze hebben gedeeld. Al met al was een ervaring die we nooit zullen vergeten.
Coen en Tara
Ook wij gingen samen op pad. We mochten mee met Kolari. Een gedreven, enthousiaste, vrolijke én goed Engels sprekende jongen. Na 10 minuutjes lopen kwamen we bij zijn huis aan. Groter en beter verzorgd dan verwacht. Mooi om te zien hoe geweldig hij het vond om ons te ontvangen. We ontmoetten zijn oma (waar Karoli met veel lof over sprak). Als bedankje hadden we voor alle gezinsleden een cadeautje. Oma was zó trots op de sieraden die we haar gaven dat ze ons om de nek vloog. Een kwartiertje later kwam oma vol trots haar nieuwe oorbellen “showen”. Wat een heerlijke vrouw. Onderdeel van het warme welkom was het eten dat we kregen. Gebakken banaan, ei, watermeloen en een drankje. Speciaal voor ons had oma dit klaar gemaakt. Na de rondleiding die we kregen, gaven wij Kolari een kijkje in ons leven d.m.v. onze fotoboekjes. Bijzonder om de twee landen te vergelijken. Wat hem meteen opviel was dat in Nederland de koeien achter een hek staan, terwijl ze hier kunnen gaan en staan waar ze willen. Kort samengevat was het voor ons een speciale ervaring en voor hem een dag om nooit meer te vergeten, zoals hij wel 10 x letterlijk tegen ons heeft gezegd. Geweldig om te zien.
Wat trouwens óók geweldig is om te zien, is hoe Jeroen en Lieveke hier iedere dag opnieuw al hun energie (maar dan ook echt álle energie) gebruiken voor alles en iedereen, in en rondom Mikumi. Bewonderenswaardig! Zelfs na een lange, intensieve dag krijgen ze het voor elkaar om ons een onvergetelijke reis te bezorgen. Asante sana!
Oja, en de muts van de dag, die is er vandaag niet. De dag verliep nagenoeg vlekkeloos ;)
Welterusten!
Veel liefs,
Tara en Coen
-
27 Juli 2016 - 21:34
Michael Kramer:
Dank jullie wel allemaal voor jullie ervaringen. Wat een geweldige indrukken moeten jullie straks mee naar huis nemen. Ga vooral door met schrijven. Jullie moeite om er elke keer weer een mooi verhaal van te maken wordt zeer gewaardeerd!
Eline: we missen je hoor. Hou je taai en als je het eens een keer moeilijk krijgt, denk dan aan de wijze woorden die de moeder van Leonard liefdevol uitsprak toen hij in de put zat. ;-) -
27 Juli 2016 - 21:58
Marion En Piet:
Hallo allemaal,
Lieve Charlotte (en ook een beetje lieve Roel)
Wat een prachtige verhalen allemaal. Jullie maken heel bijzondere dingen mee uit een totaal andere cultuur en maatschappij. Behalve de gewoonten en gebruiken lijkt het ons vooral geweldig om allerlei mensen te ontmoeten en kennis te maken met hun denken, leefwijze en de daarbij ervaren gevoelens.
Dit zal vast een uitbreiding en verbreding betekenen van jullie (Limburgse) kijk op de wereld.
Naast deze nieuwe en bijzondere ervaring van zo'n geheel andere cultuur lijkt het ons ook geweldig om met jullie samen dit alles mee te maken en te delen.
Op deze ervaringen en de verbondenheid samen kunnen jullie waarschijnlijk nog vele jaren "teren".
Nog heel veel plezier samen -
27 Juli 2016 - 22:44
Wout Wolters:
Hallo allemaal, ah mattie,
Wat een verhalen en wat een werk allemaal!
Super dat jullie dat allemaal doen!
Coen, hoe ist daar? Groningen laat niet veel van zich horen, maar toch een beetje vandaag; FC Groningen huurt spits van Juventus, een 19 jarig jongen uit Italië. Sterk, snel en blijkt te kunnen scoren. Oh ja, Nicoló Pozzebon is de naam.
Hier alles goed verder, net met je vader naar Roda - Mallorca geweest; 3-1 Sieg.
Zlatan gaat weer even verder.
Veel succes nog allemaal!!
Wout Wolters -
27 Juli 2016 - 22:47
Nicolle:
Hallooo allemaal!
Wat een top verhalen! Jullie zijn echte kanjers. Door jullie berichten zijn we er een beetje bij. Prachtig wat jullie allemaal meemaken en schrijven. Er gaat geen dag voorbij dat we niet even lezen. We willen jullie nog een fijne voortzetting van jullie avontuur wensen en blijven meelezen.
Meta een heel dikke kus van de Bothmertjes -
27 Juli 2016 - 22:56
Petra En Léon:
Zo krijg je een blog met leuke verhalen te lezen van velen van jullie en toch mis je dan de namen van de rest van de groep. Welke mooie dingen hebben zij vandaag mogen meemaken? Je vraagt je dan af waar zijn ze geweest vandaag?
Ik neem aan dat iedereen een fantastische dag heeft gehad en ook weer mooie dingen heeft mogen meemaken.
Kesho
Petra Tim en Léon -
27 Juli 2016 - 22:59
Nathalie En Marcel:
Opnieuw een hele bijzondere dag. Mooi beschreven door jullie allemaal. De gastvrijheid en dankbaarheid bij de Tanzanianen komt in al jullie verhalen naar voren. Daar krijg je energie van, lijkt ons.
Jill het was fijn om vanavond weer even je stem te horen. Je klonk opgewekt en enthousiast, dat stemt gerust!
Tara en Coen benoemen de grote inzet van Jeroen en Lieveke voor Mikumi maar ook voor jullie. Hier zijn wij als ouders heel blij mee en dit is zeker een groot compliment waard en natuurlijk ook voor Jos en Layla!
Maak er samen nog een hele mooie tijd van. Wij kijken weer uit naar het volgende blog.
Groetjes van Nathalie en Marcel en natuurlijk een hele dikke knuffel voor Jill :) -
27 Juli 2016 - 23:04
Martine En Maurice:
Hallo Anne en natuurlijk ook alle andere
Je zult vandaag wel extra blij geweest zijn met je bergschoenen. Zo te lezen hebben jullie een stukje moeten wandelen. Toch bijzonder dat jullie met eigen ogen hebben kunnen zien hoe de leerlingen wonen en leven. Leuk dat jullie je persoonlijke foto's hebben laten zien. Wat een contrast zal dit zijn geweest. Jullie zien hoe wij in Europa toch bevoorrecht zijn en misschien dat jullie dit nu nog meer gaan waarderen.
Groetjes Martine en Maurice en veel liefs en een dikke kus voor Anne. -
27 Juli 2016 - 23:09
Monika Romih:
Beste allemaal, Meta lieve schat,
Was net de vorige blog over decwatervallen aan het lezen, toen deze blog al weer binnen kwam. Hoorde van Marcel dat je gebeld hebt. Heeft een korte weergave geappt.
Vanochtend had ik filmpje van waterval al gekregen. Prachtig. Blog heb ik vanavond pas gelezen omdat we op het punt stonden om naar het strand te vertrekken. Op het strand (Lefkas) zijn diverse Afrikaanse mannen die armbandjes maken en verkopen. Ze maken er een hele show van. Zingen allemaal hetzelfde liedje erbij. Nog even en ik kan het meezingen.
Ook worden er donuts met Nutella verkocht (sorry, niet om jullie lekker te maken). Moet dan glimlachen en aan jullie denken, ofschoon ik niks meer hierover gehoord heb. Is hij op?
Bijzonder dat jullie bij iemand thuis mochten komen. wist wel dat dit op de planning stond, wanneer je er dan over leest is dit wel bijzonder. Twee culturen die elkaar ontmoeten. Hebben jullie informatie over de gebruiken gehad of was het allemaal spontaan? Ofschoon er nog veel verschillen zijn, blijken er ook best wel veel overeenkomsten te zijn.
Ben erg benieuwd wat er morgen op het programma staat. Kiik uit naar de foto's.
Slaap lekker allemaal -
27 Juli 2016 - 23:19
Loes:
Hallo Charlotte en Roel,
Wat leuk dat jullie op bezoek zijn geweest bij een van de kinderen thuis; lijkt me een heel speciale ervaring. En als je dan hoort hoe gastvrij en dankbaar deze mensen zijn met een bezoek en wat kadootjes lijkt me dat zeer ontroerend om dat mee te mogen maken. Hier kunnen wij nog wat van leren toch?
Slaap lekker en een knuffel voor jullie allemaal
tot morgenxxxxx -
27 Juli 2016 - 23:33
Anissa :
Lieve lieve Meta en de rest,
Ik heb nog wat verhalen terug te lezen, maar wat hebben jullie het daar fantastisch! Ik lees net dat je met je ouders hebt gebeld, lijkt me heel fijn om even te mogen doen. Super om te lezen dat het zo geweldig daar is. Geniet van elk moment!!! Ik ga nog even verder lezen (:
Heel veel liefs en een dikke knuffel xxxxxx
Anissa -
27 Juli 2016 - 23:38
Lichell En Marc:
Wauw, wat een ervaringen!
Goed bezig allemaal! Toppertjes!
Heel veel succes nog, we kijken uit naar jullie volgende blog!
Hele dikke knuffel voor Jillin! -
27 Juli 2016 - 23:52
Karina :
Hodi allemaal, dag lieve Romy,
Wat een verrassing. Eerst krijgen we te horen dat er waarschijnlijk geen blog zal zijn wegens het ontbreken van wifi. En dan is er onverwachts toch een blog, en niet zomaar één. Wat een enorm mooi blog door vele van jullie geschreven. In gedachten ben ik met jullie meegegaan naar al deze families die jullie hebben mogen ontmoeten, wat een ervaring zeg. En zelfs hier zit er groot verschil tussen hoe sommige kinderen leven/wonen. Waar de 1 met 2 broertjes het bed moet delen, kan de ander jullie allemaal lekker vers fruit aandbieden.
En dan de gezellige sportieve ochtend die jullie gehad hebben...geweldig gewoon. Ik weet niet wie meer van wie geniet, jullie van de bevolking daar of de bevolking van jullie. Lieve allemaal, blijf genieten, schrijven, foto's maken en ik weet niet al wat meer. Voor nu welterusten en een mooie dag voor morgen.
Dag kanjers, dag lieve Romy xxxx en een dikke knuff. Xxx lu
P.S.
Roompie, wij hebben vandaag de Gaia safari gedaan. De leeuwenwelpjes waren wel zo schattig ;-))
Dag lieverd xxx
-
28 Juli 2016 - 00:08
Paul En Lia:
Hallo lieve allemaal.
Wat een mooi blog ,het staat vol met indrukken ,ervaringen,ontmoetingen ,lieve gesprekken, mooie woorden, emoties .er schuilt zelfs een lach en een traan in ,het is bijna voelbaar ... PRACHTIG ,om dit te mogen en kunnen meelezen .
jullie zijn ....ZOVER WEG ......MAAR TOCH DICHTBIJ.
Jillin dikke knuffel en kus van pap en mam
de groetjes van Oma
en een poot van Bootz. -
28 Juli 2016 - 00:51
Patricia & John:
Lieve Meta en mede reizigers.
Wat een avontuur en ervaring zeg. Mooi om die entousiaste verhalen te lezen. Dit neemt jullie niemand meer af. Mooi om de cultuur van daar op te snuiven en het verschil mee te mogen maken. Echt geweldig wat jullie doen. Geniet er nog van en maak er met zn allen een super avontuur van. En Marcel , Lilian en Mirko. Jullie mogen trots zijn !! Nog ff en dan is ze weer op het nest. Liefs van ons, xxxx John, Patries en de Kids -
28 Juli 2016 - 01:31
Carla Wijnen:
Hallo Meta en de rest van jullie team.
Wat leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven daar, het zal een geweldige herinnering zijn en blijven waar jullie het nog vaak over zullen hebben.
Nog heel veel plezier daar en ik zal jullie verhalen/belevenis met veel plezier blijven volgen.
Lieve groetjes uit Nederland -
28 Juli 2016 - 07:59
Maaike:
Ha Coen,
Dit moet een bijzondere dag geweest zijn voor jullie, zo bij de mensen thuis. Hebben jullie al ugali gegeten?? Dat vegetarische menu lijkt me voor jou als carnivoor een uitdaging, maar goed dat je ook kunt leven op bonen met rijst, is alvast een goede voorbereiding voor het studentenleven :-)
Hier uit het Utrechtse geen nieuws, veel regen, maar elke ochtend bij het ontbijt jullie blog maakt veel goed!
Kussie van je zussie -
28 Juli 2016 - 10:10
Pascal Van Graven:
Hoi Minou en natuurlijk ook voor de rest van jullie.
Morgen ga ik en weekend met de mannen cultuursnuiven op de Hockenheimring tijdens de Formule 1. Wij hebben dan geweldig mooi zwart asfalt als uitzicht en worden dan omringt door heel veel pk's.
wij gaan dus een heel ander weekend beleven dan jullie.
Ik ben dan ook weer heel erg benieuwd naar jullie verhalen komend weekend. Ik verheug me er dan ook erg op. Waar ik me ook op verheug, is om volgende week zaterdag samen op het strand van Ibiza en coctail te drinken. Maar gelukkig is het nog niet zo ver en kun je nog lekker genieten in Tanzania.
PS. Ik zal aan je denken wanneer ik in Duitsland een lekker stuk vlees op mijn bord heb liggen.
Pascal -
28 Juli 2016 - 10:24
Maria Rosenbrand-Vos :
Hoi lieve Romée en de andere kanjers
wederom genoten van jullie ervaringen en wat een prachtige omgeving. ..vooral die waterval..nog 1 week te gaan..geniet ervan. .heel veel liefs en uiteraard special voor Romée een hele dikke knuffel -
28 Juli 2016 - 11:47
Esmee Lanckohr:
Heey Romy en de rest, ik wordt bijna jaloers als ik jullie foto's zie. Jullie doen allemaal super goed werk. En de verhalen zijn mooi om te lezen.
P.s roompie ik mis je en als je terug bent gaan we leuke dingen doen -
28 Juli 2016 - 15:25
Anne:
Hoi Meta,
leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Wat zul je ervaringen rijker zijn als je terug komt naar Nederland. Ik geniet van al jullie verhalen. Op de ipad kan ik jullie verhalen om de een of andere reden niet lezen, maar gelukkig is er nog de imac, die ik dan ook ieder dag aanzet om de stukjes te lezen.
Knuffel en groetjes aan iedereen. -
28 Juli 2016 - 18:59
Marcel En Lilian:
Hallo allemaal, hoi lieve Meta,
Zo zeg, wat een belevenissen. Bezoekjes aan het thuisfront van scholieren. Wat is het een uitgestrekt gebied van waar de kinderen moeten komen. De ene loopt 10 minuutjes en is op school, de ander doet er 3 kwartier over. Wat zullen de mensen blij geweest zijn met de spulletjes die jullie hebben gegeven. Een kinderhand is daar vlug gevuld (hier daarentegen . . .). Tara en Coen schrijven over de energie die Jeroen en Lieveke steken in jullie als groep om naast hun werkzaamheden ook iedereen te voorzien van geweldige ervaringen. Terecht worden ook in een bovenstaande reactie Jos en Layla genoemd. Wij willen hier Minou en Jillin aan toevoegen die niet mogen ontbreken in dit rijtje van mensen. Zij zorgen er met z'n allen voor dat onze jeugd een geweldige tijd mag beleven. Petje af voor ze. Lieve allemaal, geef ze maar eens een applausje ! Staat de sesamstraat-poppenkast bij de kleintjes al gepland? Ben benieuwd hoe de kleintjes zullen reageren en ook hiervan zou het leuk zijn om enkele foto's te kunnen bewonderen. Maar niet te spreken over de safari van zaterdag a.s.. Jongens en meiden, zorg dat de accu's vol zijn, de geheugenkaarten leeg zodat er heel wat mooie foto's geschoten kunnen worden. Wie gaat er zondag nog mee naar de kerk? Mogen jullie wel bij de mis voor de volwassenen aanwezig zijn en is jullie gevraagd om er te komen zingen?
Voor strakjes alvast welterusten en tot een volgende keer. Hier in Heerlen zullen ze nog wel een poosje feestvieren, Coriotropical staat vanavond op het programma. Gelukkig schijnt de zon en is de temperatuur heerlijk. Groetjes aan iedereen en een dikke knuffel voor Meta xxx, Marcel en Lilian -
28 Juli 2016 - 19:57
Aukje:
Lieve Meta
Ik mis je ook en kom je snel trug want dan kune we snel speelen en ik vint je lief
Dike -
28 Juli 2016 - 21:25
Chaim En Shirin:
Wat een mooie ervaring, Charlotte en Roel. We kijken uit naar de rest van jullie verhalen. Liefs van Chaim, Shirin, Yannick en Joshua -
28 Juli 2016 - 21:34
Katinka:
Lieve Robin,
Mooi verhaal over Nasa; op die manier krijg je een mooie inkijk op het leven van deze kinderen.
Ook leuk om die video's binnen te krijgen via de app; ik bekijk ze altijd tussendoor op mijn werk, helaas zijn ze veel te kort. Mijn collegae zijn inmiddels ook op de hoogte van de Masai en de andere verhalen over jou. Of je het nu leuk vindt of niet; ik moet het toch delen. Het is hier maar stil thuis hoor; deze week zit ik s'avonds maar alleen, raad is met zomerreces en jij bent er ook niet; ik zit soms echt duimen te draaien.
Inmiddels al weer 2 weken voorbij bijna, ben nu al aan het uitkijken naar vlg. week.
Maar ik hoop dat je je blijft amuseren daar, maar dat zal best!
Tot gauw! Liefs, mama. -
28 Juli 2016 - 21:38
Belinda En Han:
Lieve Niels en alle andere harde werkers,
Wij vinden het heel erg leuk om al jullie ervaringen te lezen. Ben erg benieuwd naar de gemaakte foto's. Geniet er van en tot snel!! Groetjes Han en Belinda -
28 Juli 2016 - 21:46
Alfons, Sylvia En Ellen:
Hallo Roel en Charlotte,
Fijn om vandaag via de telefoon te horen dat het jullie prima bevalt. Leuk verhaal over jullie bezoek aan de bewoners. Hebben jullie ook nog foto's gemaakt om jullie verhaal ook straks levend te houden als jullie weer terug zijn in Nederland? Roel zit er niet een sterspelertje tussen voor Roda?
Charlotte wanneer wordt de cd uitgegeven die je samen met Raphael gemaakt hebt!
Nog een leuke tijd verder gewenst en geniet ervan in alle opzichten.
Veel liefs,
Sylvia, Ellen, Rachelle en Alfons -
29 Juli 2016 - 00:52
Lisanne:
Heee Tara, coen, iris, charlotte, roel en alle andere!
Super leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken, het is toch wel raar dat ik jou, tara, niet even een berichtje kan sturen hoe het nou is daar. Zo lijkt het alsof je écht ver weg bent. Leuk om te lezen over het jongetje waar coen en jij geweest zijn. Een paar weken geleden liet je mij op je keukentafel zien welke cadeautjes je allemaal mee ging nemen, en het foto boekje dat je gemaakt had. Je had er zo veel zin in! Dus geniet er vooral nog super veel van, want over een weekje ben je al weer onderweg naar Nederland. Zie je dan!
Kusjes Lisanne -
29 Juli 2016 - 08:38
Nathalie:
Super, de foto's van de afgelopen dagen zijn toegevoegd! En wat zijn ze mooi.
Hierdoor worden jullie blogs nog levendiger.
Jill blijf foto's maken! Ook met jezelf erop. Dit zijn straks dierbare herinneringen.
Maak er weer een mooie dag van vandaag. Lieve groetjes uit Ransdaal
Knuffel voor Jill van mama -
29 Juli 2016 - 11:46
Debbie Steijns:
Prcahtige foto's en leuk om jullie verslagen te lezen! Wat hebben jullie alweer veel gezien en gedaan. Mooie schilderingen ook,jullie zijn super bezig allemaal :).
Groetjes en dikke knuffel voor Romée!
Debbie -
29 Juli 2016 - 12:48
Gert En Bea:
Ha Coen, hallo allemaal,
Super de foto's bij het blog! Het filmpje gisteren van Jos vonden we helemaal geweldig! De FC zou blij zijn met de reclame, hadden ze maar niet van sponsor moeten wisselen.
Tof dat jullie ons zo goed op de hoogte houden en dat we jullie kunnen volgen.
C, gisteren met koken moest ik aan je denken: het leek wel maandag!
We hebben bijna weekend, bijna vakantie: hoera, we tellen af!
Voor jullie allen ook een fijn weekend: have fun!
Groeten uit een zwaar bewolkt Eys
Gert en Bea -
29 Juli 2016 - 13:26
Sandra Van Graven-Rugl:
Boh, volgens mij hadden jullie vanmorgen goed internet: wat een hoop foto's, en allemaal even mooi (behalve die van Jillin en Minou, die waren geweldig!). Ik heb alle blogs uitgeprint (gekopieerd naar word en lettergrootte 14 ;) ) voor opa en de oma's, want dat leest zich toch net wat makkelijker dan op de computer/tablet of telefoon. Ze vinden de blogs alledrie heel erg leuk. Maar oma Maxi had je toch liever thuis gehouden (haha). Papa en Jordy zijn naar Hockenheim, dus ik heb het rijk voor mij alleen (toch stiekem wel heel erg stil!). Gelukkig heb ik gekke Beau en -take it easy- Senna nog om me heen, die houden me wel bezig. Nog een kleine week en dan zit het er weer op. Minou, geniet nog even van die lekkere bonen, want daarna moet je het doen met de buffets op Ibiza (en de cocktails niet te vergeten). En als je me een plezier wil doen: maak een foto van jou en de gitaar, dan is papa ook weer blij!
Groetjes en heel veel kusjes en knuffels voor Minou
Sandra -
29 Juli 2016 - 17:15
Didier Wouters:
Lieve Eline,
Zoals je weet zou ik gisteren vertrekken naar Dubai. Maar zoals je al zei ben ik een brokkepiloot en zat het niet mee. We kwamen aan op het vliegveld en toen we ons aan het inchecken waren kregen we te horen dat het vliegtuig vol zat... Dus daarom zijn we maar met businessclass gevlogen!! Op kosten van de vliegmaatschappij natuurlijk. We kregen gratis champagne, we hadden een bed en nog veel meer. We zijn veilig aangekomen in Dubai en hebben al heel veel gezien vandaag. We gaan nu wat eten en wat rondlopen. Kort samengevat is mijn vakantie goed begonnen. Ik kijk er naar uit om je volgende week weer te zien. Nog heel veel plezier en ik zal elke dag het blog in de gaten houden en je op de hoogte houden hoe het hier is.
Tot snel! Ik hou van je!!
XxxDidier -
29 Juli 2016 - 19:23
Piet Vos:
Beste Sanne en de hele groep,
Geweldig hoe jullie integreren met de Tanzanianen. Jullie brengen ook bezoeken bij mensen aan huis.
Geniet er ook de komende week nog van!!
Jullie zullen ongetwijfeld heel je verdere leven met plezier terugdenken aan de "werkdagen" in Tanzania.
Bij thuiskomst val je midden in de vakantie en dan kunnen jullie de verhalen kwijt.
Nog de beste wensen en de groeten Opa Piet en Oma Corry. -
29 Juli 2016 - 19:33
Albertine:
Dag allemaal, dag lieve Tara,
Wat leuk te lezen van jullie bezoeken bij de kinderen daar! Dat is wel een heel bijzondere ervaring!!
En de foto's van jullie in de klassen; wat zijn jullie dan toch bleekscheten haha! (oftewel wat zijn zij toch donker..).
Ik verheug me nu al op al je verhalen, foto's en op een heerlijke knuffel van je volgende week vrijdag! Love you!
Een heel fijn en mooi weekend allemaal, geniet ze!
P.S. Wij zijn een paar dagen aan zee geweest, Onno had niet eens een voetbal mee... zonder jou is dat toch minder leuk.. gaan we inhalen..
Kusenknuf, Albertine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
