Vieze handen...
Door: Iris, Caro en Eline
Blijf op de hoogte en volg SMCgoesTanzania
19 Juli 2016 | Tanzania, Mikumi
Dinsdag 19 Juli, dag 5
Na een koude nacht werden we op vertrouwde wijze waker gemaakt door Layla, die een pollepel kapot sloeg op een pan. Dit maakte haar dan ook meteen muts van de dag.
Nadat iedereen een uur later uit zijn tent gekropen was, konden we eindelijk beginnen met het ontbijt. Veel tijd om wakker te worden hadden we niet, want om 8 uur werden we al verwacht bij Mikumi Secondary School. Uiteraard kwamen we in Tanzaniaanse stijl, een halfuur te laat dus. We werden hartelijk verwelkomt door de directeur van de school, zijn enthousiasme en dankbaarheid blijft heel bijzonder voor ons. Toen de loodgieter, inclusief winterjas, verscheen, konden we aan de slag. Op het programma stond het aanleggen van de waterleidingen en het opschuren van de muren die geverfd zullen gaan worden. We hebben allemaal onze handen uit de mouwen, direct in werkhandschoenen, gestoken. Onze Tanzaniaanse vrienden moesten het tot onze spijt daarentegen zonder handschoenen doen. Het was een zware klus in de hete zon, we waren dus toch wel blij dat we zo vroeg begonnen zijn.
We zijn begonnen met het verwijderen van steentjes en bladeren uit de gegraven goten voor de waterleidingen. Na een korte inspectie van meneer met de winterjas, konden de leidingen eindelijk gelegd worden. Iedereen moest met een voet op een stuk leiding gaan staan, om er voor te zorgen dat deze niet zou verschuiven. Nu was het tijd om alle stenen en het zand weer terug in de goten te scheppen. Jammer genoeg moest de meerderheid van ons dit met de handen doen, omdat er een tekort aan scheppen was. We dachten allemaal dat het zo gepiept zou zijn, maar de waterleiding bleek langer dan verwacht, maar liefst 450 meter! Met steun van onze Tanzaniaanse ‘Rafikis’ waren we toch redelijk snel klaar. Hierna namen we een korte break om even op adem te komen. We stonden echter al snel weer recht om verder aan het werk te gaan. Het losse zand moest natuurlijk nog aangestampt worden, dus bedacht Jos een leuk idee. Samen in de polonaise over de dicht gegraven waterleidingen. Caro en Iris voerden dit uit, en verzamelden zoveel mogelijk kinderen die ons hierbij konden helpen. In een lange rij volgenden de leerlingen ons op de beat: one, two, three, turn around. Zo ging de polonaise door totdat alles netjes aangestampt was.
Een deel van de groep kwam op het idee om een klaslokaal te bezoeken, tot ons plezier zonder leraar. Iedereen ging tussen leerlingen aan een tafel zitten. Al snel hoorde je Tanzaniaanse kinderen in het Nederlands tellen en vertellen. Ook wij volgden een cursusje Swahili, Modja, Mbili, Tatu…… Tara hield ondertussen buiten een aantal leerlingen bezig met haar voetbaltalent.
Het andere deel van de groep ging aan de slag met het schuren van een muur, op een gammele ladder. Alle oneffenheden werden netjes uit de muur geschuurd.
Toen ook dit klusje geklaard was, was het voor vandaag tijd om afscheid te nemen. We liepen de bekende weg terug naar St. Kizito, tussen de maisplanten en koeien. Op bestemming aangekomen, plofte iedereen neer met een soda om even bij te komen van het harde werken en alle indrukken.
Daarna was het tijd voor de lang uitgestelde klus, het schrijven van de kaarten naar het thuisfront. 400 honderd kaarten, en een uur later, gooiden iedereen zijn pen uit frustratie weg. Iris ging echter als een trein en had haar pen al 20 minuutjes eerder neergelegd, terwijl Charlotte, met haar 9 letters, nog wel even bezig was.
Voor Coen, Charlotte en Eline was het weer zo ver, de kolen waren al warm, ze mochten weer: koken. Of het deze keer beter smaakte is nog maar de vraag… De pan was in ieder geval verder leeg dan de vorige keer ;)
Ook voor de ouders van Niels is er goed nieuws. Niels blijkt een echte huisman te zijn. Na eerst een wasje gedaan te hebben en deze vervolgens opgehangen te hebben, nam hij ook nog de taak op zich om iedereen te voorzien van schone handen. In Tanzaniaanse stijl liep hij met een teil, theekan en zeep langs iedereen, om ons van schone handjes te voorzien.
Zo, het begint alweer flink af te koelen en morgen staat weer een drukke dag voor de boeg. Nu nog even tijd om te relaxen, en voor straks: Lala Salama!
Tot morgen!
Liefs, Caro, Eline en Iris
Na een koude nacht werden we op vertrouwde wijze waker gemaakt door Layla, die een pollepel kapot sloeg op een pan. Dit maakte haar dan ook meteen muts van de dag.
Nadat iedereen een uur later uit zijn tent gekropen was, konden we eindelijk beginnen met het ontbijt. Veel tijd om wakker te worden hadden we niet, want om 8 uur werden we al verwacht bij Mikumi Secondary School. Uiteraard kwamen we in Tanzaniaanse stijl, een halfuur te laat dus. We werden hartelijk verwelkomt door de directeur van de school, zijn enthousiasme en dankbaarheid blijft heel bijzonder voor ons. Toen de loodgieter, inclusief winterjas, verscheen, konden we aan de slag. Op het programma stond het aanleggen van de waterleidingen en het opschuren van de muren die geverfd zullen gaan worden. We hebben allemaal onze handen uit de mouwen, direct in werkhandschoenen, gestoken. Onze Tanzaniaanse vrienden moesten het tot onze spijt daarentegen zonder handschoenen doen. Het was een zware klus in de hete zon, we waren dus toch wel blij dat we zo vroeg begonnen zijn.
We zijn begonnen met het verwijderen van steentjes en bladeren uit de gegraven goten voor de waterleidingen. Na een korte inspectie van meneer met de winterjas, konden de leidingen eindelijk gelegd worden. Iedereen moest met een voet op een stuk leiding gaan staan, om er voor te zorgen dat deze niet zou verschuiven. Nu was het tijd om alle stenen en het zand weer terug in de goten te scheppen. Jammer genoeg moest de meerderheid van ons dit met de handen doen, omdat er een tekort aan scheppen was. We dachten allemaal dat het zo gepiept zou zijn, maar de waterleiding bleek langer dan verwacht, maar liefst 450 meter! Met steun van onze Tanzaniaanse ‘Rafikis’ waren we toch redelijk snel klaar. Hierna namen we een korte break om even op adem te komen. We stonden echter al snel weer recht om verder aan het werk te gaan. Het losse zand moest natuurlijk nog aangestampt worden, dus bedacht Jos een leuk idee. Samen in de polonaise over de dicht gegraven waterleidingen. Caro en Iris voerden dit uit, en verzamelden zoveel mogelijk kinderen die ons hierbij konden helpen. In een lange rij volgenden de leerlingen ons op de beat: one, two, three, turn around. Zo ging de polonaise door totdat alles netjes aangestampt was.
Een deel van de groep kwam op het idee om een klaslokaal te bezoeken, tot ons plezier zonder leraar. Iedereen ging tussen leerlingen aan een tafel zitten. Al snel hoorde je Tanzaniaanse kinderen in het Nederlands tellen en vertellen. Ook wij volgden een cursusje Swahili, Modja, Mbili, Tatu…… Tara hield ondertussen buiten een aantal leerlingen bezig met haar voetbaltalent.
Het andere deel van de groep ging aan de slag met het schuren van een muur, op een gammele ladder. Alle oneffenheden werden netjes uit de muur geschuurd.
Toen ook dit klusje geklaard was, was het voor vandaag tijd om afscheid te nemen. We liepen de bekende weg terug naar St. Kizito, tussen de maisplanten en koeien. Op bestemming aangekomen, plofte iedereen neer met een soda om even bij te komen van het harde werken en alle indrukken.
Daarna was het tijd voor de lang uitgestelde klus, het schrijven van de kaarten naar het thuisfront. 400 honderd kaarten, en een uur later, gooiden iedereen zijn pen uit frustratie weg. Iris ging echter als een trein en had haar pen al 20 minuutjes eerder neergelegd, terwijl Charlotte, met haar 9 letters, nog wel even bezig was.
Voor Coen, Charlotte en Eline was het weer zo ver, de kolen waren al warm, ze mochten weer: koken. Of het deze keer beter smaakte is nog maar de vraag… De pan was in ieder geval verder leeg dan de vorige keer ;)
Ook voor de ouders van Niels is er goed nieuws. Niels blijkt een echte huisman te zijn. Na eerst een wasje gedaan te hebben en deze vervolgens opgehangen te hebben, nam hij ook nog de taak op zich om iedereen te voorzien van schone handen. In Tanzaniaanse stijl liep hij met een teil, theekan en zeep langs iedereen, om ons van schone handjes te voorzien.
Zo, het begint alweer flink af te koelen en morgen staat weer een drukke dag voor de boeg. Nu nog even tijd om te relaxen, en voor straks: Lala Salama!
Tot morgen!
Liefs, Caro, Eline en Iris
-
19 Juli 2016 - 20:26
Leon En Petra:
Wat zijn wij blij nooit meer een loodgieter, schilder vragen voor een simpel klusje, als een waterleiding die jullie zo aanleggen 450 meter, jeetje wat een afstand. -
19 Juli 2016 - 20:34
Iris:
Beste allemaal,
Zoals al eerder gezegd lees ik met een glimlach jullie verhalen. Alleen nu heb ik toch even hartelijk moeten lachen !!!
Goed dat ik dit allemaal lees van Niels. Dan weet ik wat ik kan verwachten als hij weer thuis komt!
Wat doen jullie veel op een dag! Ik zie in elk geval op de foto's dat jullie naast hard werken ook veel plezier hebben.
Geniet van jullie welverdiende rust voor vanavond en morgen gezond weer op.
liefs uit Hulsberg, Iris -
19 Juli 2016 - 20:48
Leo Cremer:
Elke dag een heel enthousiast verhaal. En jullie weten van aanpakken. Goed bezig. Geniet ook van jullie vrije tijd. In Limburg is het, zonder hard te werken, al puffen geblazen bij temperaturen van dik boven de 30 graden.
Groetjes oet "Nieks sjunder wie Kunder !",
Leo. -
19 Juli 2016 - 20:54
Pascal Van Graven :
Wat heerlijk om jullie zo te volgen.
Dikke knuffel voor Minou.
Groet Pascal -
19 Juli 2016 - 21:03
Saskia:
Super verhaal weer. Leuk om jullie te mogen volgen. Ily Caressa xxx.
Zonnige groetjes saskia -
19 Juli 2016 - 21:12
Debbie Steijns:
Waauw! Jullie hebben flink gewerkt, heeft er nog niemand blaren? Ik ben wel erg benieuwd of je slaapzak warm genoeg is Romée (als het zo flink afkoelt 's nachts).Arme Eline...dan zal ze wel wakker liggen van haar klappertandende buurvrouw in de tent ;) . Groetjes en we kijken weer uit naar jullie avonturen van morgen! XXX en pootje van Elmo :)
-
19 Juli 2016 - 21:36
Katinka :
Zo te lezen zijn jullie al aardig geïntegreerd. Knap hoor om elke dag zo vroeg op te staan. Dat houden we erin als jullie thuis zijn. Tevens alle klusjes die er nog gedaan moeten worden. Alle gekkigheid op een stokje: super om jullie zo energiek bezig te zien en om jullie elke dag te kunnen volgen. Ik kijk alweer uit naar jullie vlg blog. ( by the way Robin: vandaag belde SMC om te zeggen dat je over bent, maar dat is natuurlijk geen verrassing voor je).
Veel plezier allemaal!
Liefs vanuit het zeer warme Brunssum, Katinka -
19 Juli 2016 - 22:22
Maaike:
Zeg Coen, broertje, vol verbazing lees ik jullie blogs. Koken?! Jij? Wat zit er daar in Tanzania in de lucht??
Geweldig om jullie verhalen te lezen, en super dat jullie nu al zo de handen uit de mouwen hebben gestoken. Keep up the good work!
Liefs uit Utrecht (30 graden vandaag!)! -
19 Juli 2016 - 22:26
Gert, Bea En Wout:
Dag allemaal; wederom een geweldig verslag om te lezen. Super dat jullie allemaal zo met jullie nieuwe as. hobby's bezig zijn; handig, zeer handig voor het thuisfront!!! Coen man, koken en bouwvakkerswerk, en volgens ons ook nog in een FC-Trainingsbroek.....,daarkunnen we wat mee bij de fa. Getz! We wensen jullie veel handigheid en krachtpatserij toe de komende dagen en vooral weinig blaren!
Ook van JP Reinartz (hij zorgde voor alle oranje stethoscopen ) krijgen jullie (en natuurlijk ook Jeroen Degen )de groeten, hij kende het veldje met de apen nog......waar jullie overnachten.
Klasse wat jullie allemaal doen! Al dat kluswerk en in die hitte, super.
Voor Coen,
Mattie, Zlatan hiero. Is het een beetje uit te houden daar? Dat koken mag je hier ook wel eens wat vaker doen! Als het lekker is in ieder geval... Die vage club van je, met die trainingsbroek is geïnteresseerd in een of andere serviër; Nicolas Moras, niks concreets. Ze kunnen zelfs met hun eerste team niet winnen van Sparta; 3-3 -
19 Juli 2016 - 22:33
Gé En Ellen.:
Zo,Robin,je werkervaring komt goed van pas!!
Alleen heb je nu handschoenen aan!
Geweldig leuk,wat jullie allemaal doen
heel veel plezier allemaal!
We zijn trots,liefs,Gé en Ellen. -
19 Juli 2016 - 22:39
Rene Van Der Valk:
Jullie zijn supergoed bezig. dikke pluim voor iedereen. En een geruststellende gedachte dat Romy inmiddels de polonaise kan lopen maar nog mooier... ze kan straks mooi helpen in onze tuin met het aanleggen van de verlichting!!
Veel succes en tot binnenkort.
Rene -
19 Juli 2016 - 23:13
Camiel Peerlings:
Ik word zelf aardig enthousiast van jullie verslagen en ben aan de slag gegaan om de voordeur te verven, geheel in Tanzaniaanse stijl (dus meer met de handen dan met de kwast maar ik ben dan ook geen professional).
Sanne, volgens mij zal het aardig wennen worden als je over twee-en-een-halve week weer in de 'beschaafde 'wereld komt of moet ik zeggen de geautomatiseerde wereld. Zo te horen kan de westerse wereld zeker wat leren van de verbondenheid tussen jullie en de Tanzanianen. Ik vind dat heel wat 'beschaafder' dan de realiteit in Europa en Amerika op dit moment....
Om de overgang wat makkelijker voor je te te maken als je weer thuis bent heb ik al wat kleine steentjes gevonden en door de rijst gemengd, Stijn zorgt voor de nodige apenstreken en ik heb het gas afgesloten. Water halen we uit de vijver en waar de trampoline stond heb ik een gat gegraven met een bordje 'toilet' ervoor en tropisch is het al in Nederland.
Tot gauw! -
19 Juli 2016 - 23:24
Karina:
Ha Roompie en crew...wederom een heerlijk stukje om te lezen. Ik zie het gewoon allemaal voor me...geweldig wat jullie daar met zijn allen doen. Wat zullen jullie zelfstandig terugkomen zeg.
En Romy, ik had ananassap voor je apart gezet maar aangezien je niet kwam heeft pap het maar opgedronken ;-) Lieverd ik hoop dat de nachten niet al te koud zullen worden daar. Hier puffen we nog
even door.
Lieve groetjes voor iedereen vanuit Kerkrade en Lu Romy xxx -
20 Juli 2016 - 01:06
A Perlin:
Wat fijn dat Coen het frummelen in de aarde zo geweldig vindt. De tuin in Zaltbommel staat/zit op hem te wachten. -
20 Juli 2016 - 02:13
Paul En Lia.:
Hallootjes,daar zijn we weer.
Als eerste wil even Jillin bedanken voor het leuke kaartje dat voor mijn verjaardag 19 juli op de deurmat viel,wat leuk.en dan s,avonds,ons telefoon gesprek ,super om even je stem te horen geweldig.
Lieve schat,wat hebben jullie al veel gedaan op de vijfde dag,en wat leuk om dit weer allemaal te mogen lezen.
Ik wens jullie een fijne 6de dag met elkaar .
Tot gauw weer .xxxx dag allemaal
Jillin dikke kus sjat
.
-
20 Juli 2016 - 08:17
Marcel:
Hallo allemaal,
Wat een werk hebben jullie in zo'n korte tijd al verzet. Vele handen maken licht werk . . . nou ja, licht. Als ik zie via de foto's hoe de klussen geklaard worden en onder welke omstandigheden, neem ik mijn petje voor jullie af. Knap gedaan jongens en meisjes (en begeleiders natuurlijk). Aan de reacties hierboven te lezen, zal men jullie allemaal thuis gaan inzetten voor soortgelijke klussen haha. Via de foto's wordt het beeld van waar jullie zijn en wat jullie doen nog duidelijker. Ik hoop er nog vele van jullie te zien naast de leuke stukjes die geschreven worden. Voor Meta een dikke knuffel (eigenlijk verdienen jullie die allemaal) en pas goed op jezelf (super dat je overal je pet op hebt). Luister naar je lijf en denk aan je huiswerk (briefje gevonden?). Liefs xxx pap -
20 Juli 2016 - 08:48
Nathalie:
Wat een leuke verrassing gisteravond. Geheel onverwachts ineens Jill aan de lijn om papa te feliciteren. We dachten al dat je het naar je zin had maar nu weten we het zeker!
Super dat jullie je opdracht zo serieus nemen en allemaal zo hard werken. Verborgen talenten komen boven. Ga vooral zo door, blijf elkaar helpen en plezier maken met elkaar. En Jill vergeet niet om vooral veeeeeeeel foto's te maken want je weet wat papa altijd zegt: gelukkig hebben we de foto's nog!
En nu dag 6 alweer, maak er weer een mooie van. Een hele dikke knuffel van mama -
20 Juli 2016 - 10:34
Elly En Piet.:
Hallo Coen (Wolters),
We zien heel vaak, in verschillende disciplines, de naam Coen in de verslagen opduiken. Ben je werkelijk zo'n duizendpoot of lopen er meer "Coenen" in Tanzania rond.
Geweldig om te lezen dat jullie zo hard en goed bezig zijn. Wij doen het vandaag hier in Eys, met een temperatuur van +/- 35 graden in ieder geval wat rustiger aan.
En nu Eserplat:
Koom noa dieng iesjte groeëte rees....... wer gezond truuk in Ees.
Veuël sjpass. -
20 Juli 2016 - 11:05
Oma Truus:
Hoi kids,
geweldig dat jullie zo hard werken. Als jullie er maar lol in hebben. Met zo'n grote groep is en geweldig om te zie dat er samengewerkt wordt.
Xx voor allemaal, en een dikke knuf extra voor Caressa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
